บทที่ 5 เก็บความหวังดีไว้เถอะ
1695 คำ
บทที่ 5 เก็บความหวังดีไว้เถอะ
“ มิกิแกรู้จักผู้ชายคนนั้นเหรอ? ” เป็นพ่อที่ถามขึ้น ฉันมองหน้าเขาในทันที ก่อนจะพยักหน้าลง ก็รู้จักจริงนี่น่า ไม่รู้จะโกหกไปทำไมกัน
“ งั้นดีเลย ไม่ต้องเลือกให้มากความ ” แม่เล็กพูดขึ้น ฉันหันไปมองหน้าแม่เล็กทันที หล่อนหมายถึงอะไร? แต่ดูหน้าโมเน่เหมือนจะสนใจเขาคนนี้เหมือนกันนะ มองไม่วางตาเลย
“ เงียบปากไปเลย หล่อนควรเงียบ มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของหล่อน ” แล้วแม่ฉันก็โพล่งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงห้วน
“ นายคนนั้นมานี่สิ ” พ่อเรียกผู้ชายคนที่ฉันรู้จักให้ออกมาจากทุกคน ตรงมาหาท่าน
“ ครับ ” พอเขามายืนตรงหน้าพ่อก็ยังหันมามองฉันพร้อมยิ้มให้ ฉันนี่อยากจะออกจากห้องไปเลย
“ นายชื่ออะไร? ”
“ ชื่อขุนพลครับ ”
“ พ่อแม่นายล่ะชื่ออะไร บ้านอยู่ที่ไหน ”
“ ลูกพ่อขมแม่ชมครับ บ้านอยู่ซอยวัดท่ามะพร้าวครับ ”
“ พ่อนายติดหนี้อยู่อีกเท่าไหร่ ”
“ ห้าแสนห้าหมื่นห้าพันบาทครับ ” อ๋อ ครอบครัวเขาเป็นลูกหนี้ของพ่อฉันเหรอ? แต่มันจะบังเอิญทุกเรื่องไม่ได้นะหรือจะเป็นวาสนาต่อกันจริงๆ
“ นายสนใจจะมาเป็นลูกเขยฉันไหม ” ลูกเขย? จะสู่ขอเขาให้ฉันเหรอ มะ…มันเรื่องอะไรกันวะเนี้ย?
“ พี่ขุนพล… ” โมเน่รู้จักเขาด้วยเหรอ?พอโมเน่เรียกขุนพล แม่เล็กก็ใช้มือหยิกที่เอวบางของโมเน่ไปด้วย
“ มะ…โมเน่ น้องมาอยู่นี่ได้ไง ” เขาหันไปสนใจโมเน่ทันที พร้อมทำหน้าตกใจสุดๆ
“ อ้าว รู้จักยัยโมเน่ด้วยเหรอ ดีเลย งั้นก็ให้เป็นเขยบ้านรองไป ” แม่ฉันพูดทันควัน
“ พี่ขะ… เอ่อ…โมเน่ไม่รู้จักพี่เขาเป็นการส่วนตัวอะไรหรอกค่ะ เคยเห็นที่มหาวิทยาลัยเอง ” อะไรเนี้ย! จู่ๆ ก็เปลี่ยนน้ำเสียงและอารมณ์ สงสัยจะเป็นเพราะแม่เล็กแน่ๆ
ทันทีที่โมเน่พูดแบบนั้น ขุนพลก็หันหน้ามาทางฉัน สายตาเขาดูผิดหวังสุดๆ นี่อย่าบอกนะ แฟนที่นายคนนี้พูดถึงคือโมเน่ โอ๊ย อะไรเนี้ย? โลกกลมไปไหม
“ นายรู้จักลูกสาวฉันทั้งสองคนเลยเหรอ? ” พ่อถามในทันที
“ เปล่าครับ ผมไม่รู้จักเธอ….คนนั้น ผมรู้จักแค่รุ่นพี่มิกิครับ ” นายจะโกหกใครก็ช่างแต่โกหกสายตาตัวเองไม่ได้หรอก นายดูจะผิดหวังพอยัยโมเน่บอกไม่รู้จัก งั้นนายต้องมีความสัมพันธ์กับยัยโมเน่แน่นอน ชัวร์
“ มิกิลูกชอบขุนพลไหม ” ฉันนี่หันควับไปหาคนเป็นพ่อทันที ทำไมถึงถามแบบนี้
“ … ” ฉันเงียบไม่ตอบ
“ แกไม่ชอบ ก็บอกไม่ชอบสิ จะเงียบทำไมยัยมิกิ ” แม่ฉันพูดเสียงดังอีกครั้ง
“ จะไม่ชอบกันได้ไง ดูอะไรนี่สิคะ มีคนหวังดีส่งมาให้สายใจค่ะ ” แม่เล็กพูดจบก็ยกแฟรชไดร์ฟให้ดูในมือของหล่อน
“ มิวก้า เอาไปเปิดสิ ” พ่อพูด พี่มิวก้าก็เอาไปต่อคอมแล้วเปิดในทีวีจอใหญ่
มันคือภาพวงจรปิด สถานที่ในจอตรงหน้าดูคุ้นตามาก แต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน สักพักก็มีผู้หญิงเดินออกมา ผู้หญิงคนนั้น ฉันนี่น่า…แล้วสักพักขุนพลก็เดินตามออกมา อ๋อ…นึกออกแล้วนี่มันโรงแรมที่พวกเราเจอกันครั้งแรกหนิ น่าจะเป็นตอนขาออก
“ ก็แค่เดินออกมาจากโรงแรม ไม่ได้เดินมาพร้อมกันสักหน่อย ” แม่ฉันพูดขึ้นทันที
“ รอดูอีกคลิปนะคะ มันจะเล่นอัตโนมัติ ” แม่เล็กพูดยิ้มๆ หล่อนคิดจะเล่นงานฉันใช่ไหมเนี้ย?
คลิปวิดีโออันต่อไป มันส่งไปยังหน้าห้องหนึ่ง เลขหน้าห้องคือ 809 สักพักก็มีผู้หญิงออกมาก่อน เป็นใครไม่ได้นอกจากฉัน แต่คนต่อไปก็ไม่ต้องเดามาก ก็คงจะเป็นขุนพล
เหอะ! เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่าโรงแรมติดกล้องวงจรหันไปทางประตูหน้าห้องด้วย คิดว่าติดตามทางเดินเสียอีก แต่ใครเชื่อคงโง่จริงๆ เพราะฉันมองออกแล้วว่ามันคือแผนของใครคนหนึ่งแน่ๆ เพราะมันเจาะจงและตั้งใจเกินไป
“ หึก งามหน้าไหมล่ะ ” พ่อพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขัง ส่วนแม่ฉันก็หน้าซีดๆ และคนที่ดูจะดีใจสุดๆ ก็น่าจะเป็นแม่เล็ก ดูจะยิ้มระรื่นหน้าบานเป็นจานดาวเทียมแล้ว
“ ผมขอโทษครับ ” ขุนพลนั่งลงบนพื้นทันที พร้อมยกมือขึ้นไหว้พ่อฉัน แต่พ่อกลับนั่งนิ่ง
“ ตอนแรกผมจะรับผิดชอบครับ เพราะผมมีความเป็นสุภาพบุรุษมากพอ แต่พอมาเจอครอบครัวรุ่นพี่ ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่ควรคู่จะเป็นเขยบ้านนี้เลยครับ ”
“ ใช่ คนอย่างนายมันไม่คู่ควร ” เป็นแม่ฉันที่พูดขึ้นอีก
“ แต่พี่สมรคะ ถ้าคลิปนี้หลุดออกไปจะเป็นยังไงคะ ถ้าเราให้พวกเขาทั้งคู่แต่งงานกัน ก็ไม่มีใครเอามาพูดหรอกถ้าเกิดคลิปนี้ว่อนเน็ต ”
“ ใครมันจะทำให้หลุดไป ถ้าคนคนนั้นไม่ใช่คนที่ถือคลิปนั่นอยู่ล่ะ ” แม่ฉันพูดพร้อมจ้องหน้าแม่เล็กด้วยสายตาแข็งกร้าว
“ แต่มีผู้หวังดีส่งมาให้สายใจนะคะ ไม่แน่ คนผู้นั้นอาจจะก็อปปี้ไว้อีกอันก็ได้ ”
“ หยุด! สายใจกับสมรเงียบ! ” พ่อตวาดลั่น
“ มิวก้าพาไอ้พวกที่เหลือออกไป แล้วบอกพวกมันว่าใครพูดเรื่องที่เห็นออกไป อาจจะตายไม่รู้ตัว ” พ่อพูดแค่นั้น ผู้ชายตรงหน้าก็พากันสะดุ้งเป็นแถว รีบออกจากห้องไปทันที
“ ฉันคิดว่านายเป็นคนดีคนหนึ่งเลยนะ งั้นฉันจะรับนายเป็นคนใช้ที่นี่แทน เอาไหมค่าแรงงานฉันจะให้และหักลบหนี้ไปด้วย ”
“ แต่พี่มาตินคะ เขาเป็นสามียัยมิกินะ จะให้เป็นคนใช้ได้ไง ” แม่เล็กพูดขัดขึ้น
“ ให้มันน้อยๆ หน่อย ออกจากห้องเดียวกันใช่ว่าจะมีอะไรกันสักหน่อย ” แม่ฉันพูดแทรกทันที ถ้าแม่รู้ความจริงคงจะเป็นลมแน่ๆ ก็มันไม่ใช่แค่นอนกันเฉยๆหรือไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่น่า
ฉันก็เริ่มจะปวดหัวแล้วสิ ทุกคนเอาแต่พูดๆๆๆ ไม่เห็นมีใครถามความคิดเห็นฉันบ้างเลย
“ มิกิ แกเลือกมาว่าแกจะแต่งงานกับใคร กับตาโรมหรือขุนพล แกคิดดีๆ นะ ตาโรมรวยมาก แกจะสบายไปทั้งชีวิต แต่ถ้าแกแต่งกับเจ้าขุนพล แกแทบจะไม่มีอำนาจใดๆ คนอาจจะไม่นับหน้าถือตา แกอาจจะลำบากเพราะต้องสู้ชีวิต ”
ใดๆ คือถ้าฉันเลือกขุนพล พ่อจะไม่ให้สมบัติแก่ฉันบ้างเหรอ ใจดำไปไหมอะ
“ ถ้าหนูไม่เลือกใครล่ะ ” ฉันยักไหล่
“ ไม่ได้! ” เป็นแม่เล็กกับพ่อที่พูดพร้อมกัน ส่วนแม่ฉันนั้นจ้องหน้าแม่เล็กราวกับจะกินเลือดกินเนื้อแล้วในตอนนี้
“ หนูขอพูดอะไรหน่อย หนูสงสัยนะ ” ฉันพูดขึ้น
“ ว่ามา ”
“ นายขุยผง ลุกขึ้นยืน มายืนใกล้ฉันสิ ” ฉันเลือกจะพูดกับคนที่นั่งบนพื้นก่อน
” ขุนพลครับ ”
“ เออๆ นั่นแหละ ” แล้วเขาก็ทำตามมายืนใกล้ที่โซฟาตัวที่ฉันนั่งอยู่
“ หนูขอถามแม่เล็กกับโมเน่นะ ” แม่เล็กหันไปพูดเสียงเบากับโมเน่ทันที แต่ไม่รู้ว่ากระซิบกระซาบอะไร เห็นหน้าโมเน่กังวลเหมือนกัน
“ แม่เล็กอยากให้หนูมีผัวเป็นคนจนเพราะแม่เล็กอยากหัวเราะเยาะแล้วเอาชนะแม่ของหนู ใช่ไหม? ” ฉันจ้องหน้าแม่เล็กทันที แต่รายนั้นกลับหลบสายตา
“ ปะ…เปล่านะ หนูมิกิทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ ฉันหวังดีกับหนูนะ กลัวคลิปมันจะหลุดออกไปแค่นั้น เดี๋ยวจะเสียหายกันเปล่าๆ ”
“ ความจริงคือหนูไม่แคร์ จะหลุดไปให้ว่อนเน็ตยังไงก็ช่าง แล้วแต่ แต่หนูอยากให้แม่เล็กเก็บความหวังดีไว้ใช้กับลูกตัวเองบ้างเถอะ ”
“ เอ่อ…. ” แม่เล็กอึกอักพูดไม่ออก
“ โมเน่ แกฟังพี่นะ ถ้าแกอยากให้คนรักของแกหลุดมือไป แกต้องพร้อมรับกับผลกระทบทางใจแกให้ได้ด้วยนะ ไม่ใช่เอาแต่ร้องไห้ มันไม่ดีขึ้นหรอก ถ้าแกรักเขา แกแค่พูดออกมา ฉันจะปกป้องแกเอง ”
ฉันพูดให้กำกวมไม่ได้เจาะจงใคร โมเน่มองหน้าฉัน อ้าปากจะพูด แต่แม่เล็กดูเหมือนจะแอบหยิกเธออีกแล้ว โมเน่ถึงกับนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ
“ ไม่ค่ะ หนูยังไม่มีแฟน และหนูก็ไม่ได้ระ…รักใครด้วย พี่…อย่าพูดมั่วๆ สิค่ะ ” โนเน่พูดโดยที่ไม่สบตาฉันเลย
“ โอเค จะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ ” ฉันพูดขึ้น
“ แกอย่าตกลงนะยัยมิกิ ” เป็นแม่ที่พูดเสียงดังอีกครั้ง
“ หนูไม่… ”
‘ แอ๊ด ’
“ พ่อครับ พี่โรมมาแล้วครับ ” พี่ชายฉันเข้ามาแล้วพูดขึ้นทันที ใบหน้าพ่อก็แสดงความดีใจออกมา
“ งั้นเราไปหาตาโรมกันเถอะ พี่มาติน ยัยมิกิแกก็ด้วย ” แม่ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจ พร้อมลุกขึ้นยืน พ่อก็ด้วย แต่ฉันไม่ดีใจอะไรเลย กลับไม่ชอบใจมากกว่า ว่าจะไม่เลือกใครแล้วนะ แต่ตอนนี้เห็นทีว่ามันจำเป็น เพื่อตัดปัญหาเรื่องจับคู่ ฉันคงต้องเลือกสินะ
“ พ่อ แม่ หนูเลือกขุนพล หนูจะแต่งงานกับเขาเท่านั้น! ”
สิ้นเสียงฉัน แม่ทำหน้าโกรธจัด ส่วนพ่อกำมือแน่น และคนที่ดีใจสุดๆ น่าจะเป็นแม่เล็ก
?__________?
นามปากกาธัญญวรินทร์
- ผู้เขียน
