EP.17

1204 คำ

ภาพปรากฏในหน้าจอโน้ตบุ๊คทำให้คนที่นั่งจ้องตาแป๋วอยู่นี้รู้สึกประหม่าและเขินอายจนอดไม่ได้จะหลุบสายตาลงต่ำเหมือนกับว่าเขามานั่งอยู่ตรงหน้าเธอในขณะนี้ ความไม่แน่ใจในผลงานของสำนักงานนักสืบหมดความเคลือบแคลง เพราะภาพคมชัดซูมใกล้และไกลในช่วงเวลาที่ต่อเนื่องกันนี้บ่งบอกถึงประสิทธิภาพการทำงาน เพราะไม่ว่าศิลากานต์จะเดินไปทางไหนทำอะไรในช่วงวันที่ผ่านมานี้ก็เหมือนว่าเธอจะได้รู้เห็นในสิ่งที่เขาทำทั้งหมดทั้งสิ้น ‘เขาไม่ได้ไปไหนเลยทั้งวัน’ ตรงกับที่นักสืบบอก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ได้มองเห็นเขาในทุกๆ อิริยาบถ ไม่ว่าจะเป็นในยามมีลูกค้าเข้ามาในร้าน ศิลากานต์ลุกขึ้นต้อนรับพร้อมใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสผายมือไปด้านหน้า เธอเดาได้ว่าเขาคงเชิญให้ลูกค้านั่งพักในโซนรับรองที่เธอเคยนั่งเมื่อวันก่อน หรือจะในยามที่เขาตั้งใจจัดช่อดอกไม้ให้ลูกค้าอย่างขะมักเขม้น ในยามพักเขากินอาหารช่วงกลางวัน เธอเห็นแม้กระทั่งว่าเขากำลังกิน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม