“คุณแน่ใจหรือว่าเราสองคนเป็นคนแปลกหน้ากัน”
“อ๋อ ฉันลืมไป คุณเป็นสามีปลอมๆ ของฉันนี่นา”
“ผมเป็นเจ้านายของคุณต่างหาก”
เขาแย้งกลับเสียงเย็นชา แต่ก็ทำให้หล่อนหน้าแตกละเอียดเลยทีเดียว
“ยะ!”
แล้วหล่อนก็ขับรถต่อไปเงียบๆ ซ่อนความขุ่นเคืองแทบคลั่งเอาไว้ในอก ไม่ช้ารถยนต์ซีดานยี่ห้อญี่ปุ่นยอดนิยมก็แล่นมาถึงสถานที่นัดหมาย
หล่อนปลดเข็มขัดนิรภัยก่อนจะคว้ากระเป๋าสะพายแล้วลงไปจากรถ
เขาก้าวตามลงมา ขณะมองไปรอบๆ ตัวและพูดขึ้น
“นี่คุณนัดกันที่สถานบันเทิงหรือ”
“สถานบันเทิงที่ไหนล่ะคะ เป็นร้านอาหารกึ่งผับเท่านั้นเอง ดูทำหน้าเข้าสิ อย่าบอกนะว่าไม่เคยมา”
“ผมไม่ใช่ฤาษี ทำไมผมจะไม่เคยมาสถานที่แบบนี้” เขาแย้งเสียงเย็นชา
“ก็ใครจะไปรู้ล่ะคะ เห็นทำหน้าแหยงๆ” หล่อนแทบซ่อนรอยยิ้มเอาไว้ไม่อยู่ คอยดูเถอะ จะมอมเหล้าให้คอพับ อ้วกแตกไปเลย
ฐิติพัฒน์ไม่ตอบ แต่เดินนำเข้าไปภายใน หล่อนรีบเดินตามไป
“นี่รอฉันด้วยสิคะ”
