33
“รุ้งเอาเอกสารการประมูลมาให้พี่ไตรเซ็นค่ะ” เธอเอ่ยบอกเจ้าของห้อง
“ก็เข้ามาให้พี่เซ็นสิ ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วพี่จะเซ็นได้ยังไง”
จอมไตรเอ่ยบอกรุ้งกานดาที่ยืนอยู่ตรงโซฟา จุดที่เธอยืนอยู่ห่างจากโต๊ะทำงานของเขาราวห้าเมตร
“รุ้งจะรีบไปธุระต่อ รุ้งวางไว้ตรงนี้นะคะ แล้วพี่ไตรก็เอากลับบ้านด้วยก็แล้วกัน” รุ้งกานดาขลาดเกินกว่าจะเข้าไปใกล้เขา เธอจึงทิ้งระยะห่างให้มากที่สุด เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นจะไม่มีใครช่วยเธอได้
“รีบไปธุระ ไปไหน นัดกับใครไว้” เขาถามเสียงขุ่น สีหน้าตึงพอควรเพราะนึกว่า เธอนัดกับแทนไท
“รุ้งจะไปไหน นัดกับใครมันก็เรื่องของรุ้ง รุ้งโตแล้วนะคะไม่ใช่เด็กๆ ที่ต้องรายงานให้ผู้ปกครองทราบ” รุ้งกานดาโต้กลับ ทั้งที่ในความเป็นจริง เธอไม่ได้นัดใครทั้งสิ้น
“เดี๋ยวนี้ปากกล้าขึ้นเยอะนะ เถียงคำไม่ตกฟาก” เขาพูดขณะที่ลุกขึ้นยืน และนั่นทำให้เธอรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยขึ้นมา หมุนตัวหวังจะเปิดประตูแล
