แพศยา ที่ 38
นมหวาน
กลืนกินเจ้า
“ทะ...ท่านพี่ อะ...อื้อ”
ความซ่านรัญจวนทำให้คุณหนูหวางถึงกับหอบหายใจแรง กระนั้นเจ้าของจมูกโด่งกลับฝังไปตามแก้มนวลเนียน ซุกไซ้ถูไถจนแดงระเรื่อ ในขณะที่มือซ้ายค่อยๆ ล้วงลึกเข้าไปในกางเกงสีขาวตัวในก่อนจะกอบกุมโหนกนูนหนันแน่นของอิสตรีเอาไว้เต็มฝ่ามือ
อวบ อุ่น และนุ่ม จนคนตัวโตถึงกับเผลอครางแผ่วในลำคออย่างพึงพอใจ ค่อยๆ แทรกสอดนิ้วกลางผ่านกลีบบุปผาอูมแผ่วเบา
“ทะ...ท่านพี่ อะ...อื้อ”
คนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักถึงกับครางเสียงสั่น นางขยับสะโพกคล้ายจะขยับหนีปลายนิ้ว ทว่ายิ่งขยับกลับยิ่งรู้สึกได้ถึงแท่งหยกแข็งขึงที่เบียดชิดอยู่ที่ก้น
และนั่นยิ่งทำให้นางหายใจหายคอติดขัด ยังไม่ทันได้ร้องประท้วงออกมาแม้เพียงครึ่งคำปลายนิ้วกลางที่แสนสากกระด้างก็บดบี้ลงบนเมล็ดเสียว
“อ๊าส์!”
แอ่นกายบิดเร่าครางเสียงหลงเมื่อเขาบดขยี้บี้เมล็ดสวาทระรัวเร็ว นางเอนแผ่นหลังพิงซบไปกับแผงอกแ
