แพศยา ที่ 35
ข้าติดหนี้พี่น้องตระกูลเฉิน
ข้าใจร้ายนัก
“คารวะเจ้าค่ะท่านพี่หญิง”
เฉินย่าจุนยอบกายคำนับว่าที่พี่สะใภ้ด้วยท่วงท่าที่เต็มไปด้วยความสดใสมีชีวิตชีวาดุจดอกไม้ที่เพิ่งแย้มบานรับแสงจันทรา ผู้เป็นพี่ชายหล่อเหลาเพียงใดผู้เป็นน้องสาวก็งดงามเพียบพร้อมไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
ด้วยความงามนี้ อีกทั้งยังมีศักดิ์เป็นถึงน้องสาวท่านเจ้าเมือง เมื่อเดินทางไปตามงานเลี้ยงต่างๆ จึงมักมีคนรุมล้อมอยู่เสมอ เหตุนี้จึงทำให้หวางจือเหมยริษยาชิงชังจนคิดจะกำจัดไปให้พ้นทาง เพราะจือเหมยไม่ชอบให้ใครเด่นใครดีกว่าตน
แต่ถามว่าจือเหมยมีสิ่งใดดีพอจะเชิดชูได้หรือไม่ กลับไม่มี... ไม่มีเลยแม้แต่น้อย นับเป็นมนุษย์ที่เกิดมาอย่างไร้ค่า ชั่วชีวิตที่ถือกำเนิดเต็มไปด้วยความชิงชังริษยา
อีกทั้งการกำจัดเฉินย่าจุนยังส่งผลให้ชีวิตการแต่งงานของนางพังทลาย สามีเกลียดชัง น้องสามีเอาแต่เก็บตัว มารดาสามีก็พลอยหมางเมินไม่มองหน้า
