แพศยา ที่ 7
ข้าจะเป็นภรรยาของท่าน
คำขอจากว่าที่ภรรยา
“ยินดีที่ได้พบคุณหนูหวาง”
เขายิ้ม เป็นยิ้มที่ทำให้เด็กหญิงตัวน้อยรู้สึกราวกับหัวใจถูกกระตุกแรง นางกะพริบเปลือกตาปริบๆ จนแพขนตางอนงามขยับไหวไปมา ก่อนจะหลุบเปลือกตาลงต่ำ เขินอายกับความรู้สึกของตนเองที่กำลังหมุนมวนอยู่ในหัวใจจนยากที่จะควบคุม
“ข้ามีนามว่าเฉินซือหยาง”
นางเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ เวลานี้กลายเป็นฝ่ายเด็กหญิงเองที่ยืนอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน ใบหน้าของนางแดงระเรื่อรับกับดวงตาที่แดงช้ำ ริมฝีปากอวบอิ่มค่อยๆ เผยอขึ้นน้อยๆ อย่างน่ามอง
"คะ...คุณชายเฉิน คะ...คู่หมั้นของข้านะหรือเจ้าคะ"
ถามออกไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักราวกับติดอ่าง นางเพิ่งรู้ว่าตนเองมีคู่หมั้นเมื่อผ่านพ้นวันเกิดอายุครบแปดปี ไม่กี่วันก่อน บิดามารดาจัดงานเลี้ยงสังสรรค์เล็กๆ ภายในจวน และบอกเรื่องสำคัญแก่นาง
‘ลูกเกิดมาพร้อมกับภาระอันยิ่งใหญ่ ต้องเป็นแม่เมืองเคียงข้างเจ้
