แพศยา ที่ 13
ริบอำนาจฮูหยินเหมยเหม่ย
ทว่ารอยยิ้มของผู้ช่วยมากความสามารถก็ถึงกับหดหายเมื่อมาหยุดยืนอยู่หน้าเรือนของฮูหยินเหมยเหม่ย เขาไม่ค่อยชอบนางเท่าใดนัก เพราะเห็นและรู้จักนิสัยมาตั้งแต่เมื่อครั้งที่นางเป็นบุตรสาวขุนนางบ้านนอก นางพยายามเข้าหาเจ้านายของเขาด้วยมารยาร้อยเล่ห์ เมื่ออีกฝ่ายไม่เล่นด้วยก็ถึงกับแอบมอมเหล้าแล้วย่องเข้าหาในยามวิกาล
พอตื่นมาก็ร้องไห้ฟูมฟายตีอกชกตัวหาว่านายท่านข่มเหงรังแก บิดาและมารดาของนางก็น่าจะสมรู้ร่วมคิดจึงกดดันนายท่านจนตกที่นั่งลำบาก จำต้องยอมรับนางเป็นอนุภรรยาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
สตรีที่ดีย่อมไม่ทำเรื่องน่าอายเช่นนี้!
ทันทีที่ฮูหยินเสี่ยวเหยียนเสียชีวิตลง สองแม่ลูกก็เก็บเสื้อผ้านั่งม้าเทียมเกวียนมาหานายท่านถึงหน้าศาลประจำเมืองหนันหนิง ราวกับรอคอยเวลาที่นายท่านจะต้องมาพูดคุยเยี่ยมเยียนตรวจตราความสงบเรียบร้อยเดือนละครั้ง นางจงใจให้มีผู้เห็นเหตุการณ์ให้มา
