แพศยา ที่ 11 น้ำตาของบิดา

1345 คำ

แพศยา ที่ 11 น้ำตาของบิดา ลูกขอโทษเจ้าค่ะ “อะ...อะไรนะ!” ขุนนางอาวุโสหวางถึงกับเอ่ยถามผู้ช่วยคนสนิทราวกับไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน เขาเริ่มชราจนเลอะเลือนหรืออย่างไรจึงได้ยินในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ระ...หรือว่าเขาอยากให้บุตรสาวยอมรับในตัวเขามาโดยตลอด จึงได้สร้างมโนภาพขึ้นเพราะความเหนื่อยล้าจากการเดินทางรอนแรมนานนับเดือน “คุณหนูใหญ่ต้องการพบนายท่านขอรับ ตอนนี้คุณหนูรอท่านอยู่ที่ห้อง ‘พฤกษาภิรมย์’ ขอรับ” “จะ....จริงหรือ” เมื่อได้ยินไม่ผิดแน่ ไม่ใช่ความฝัน ไม่ใช่มโนภาพ ชายสูงวัยผุดลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางตระหนกตกใจ ใบหน้าไม่ได้ฉายชัดว่ายินดี ตกใจ หรือ หวาดหวั่น แต่ผสมปนเปกันไปหมด กว่าสิบปีแล้วนับจากผืนแผ่นดินกลบฝังร่างภรรยาผู้เป็นที่รัก อีกทั้งยังถูกบุตรสาวเกลียดชังจนไม่อยากพูดคุยด้วย เขาจึงโหมเวลาทั้งหมดไปที่งานราชการ ทำงานราวกับไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เพื่อให้พ้นความทุกข์ใจที่กัดกินพลังช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม