ร่างหนากระซิบเบาๆตอบออกไป
"ใกล้ถึงจวนของข้าแล้ว อดทนอีกเพียงนิดข้าจะให้รางวัลเจ้าให้หนำใจเลย ฮวาเอ๋อร์ "
ท่านแม่ทัพหลี่เอ่ยกระซิบเสียงแหบพร่าลงไปที่ข้างหูของนาง ใช้ปลายนิ้วกรีดไล้ไปมา สะกิดตุ่มไตเล็กๆที่ใจกลางดอกไม้งามถี่ๆ ร่างบางบิดกายไปมาอย่างทรมาน กระซิบเรียกเสียงหวาน ดวงตาหวานหยาดเยิ้มขึ้นมา
"ลู่เจ๋อ..."
"อดทนอีกนิดฮวาเอ๋อร์ ถึงจวนของเราแล้ว ข้าจะให้รางวัลแก่เจ้า"
เสียงนุ่มแตกพร่าดังขึ้นที่ข้างหู ปลายนิ้วเรียวยาวเริ่มแหย่แยงรุกล้ำลงในกลีบดอกไม้งาม ริมฝีปากก็บดขยี้ปากลิ้นน้อยๆอย่างช่ำชอง ไม่รุนแรงแต่ทว่ารุกล้ำลงลึก นิ้วเรียวยาวกดแทรกลงไปในความคับแน่นเบาๆแต่ขยับดันเข้าไปจนลึก ปล่อยให้ช่องทางขรุขระนุ่มนิ่มบีบรัดปลายนิ้วให้หนำใจ ขยับเบาๆโยกไปมาช้าๆในความรัดรึง สร้างความหฤหรรษ์ให้ร่างบางเป็นอย่างมาก
ร่างน้อยหลับดวงตาพริ้มหอบหายใจถี่ ขยับปลายเท้าจิกไปมาถูไถกับเบาะรถม้า นิ้วยาวๆแข็งๆก
