Mind Games 4 - เอาคืน

1312 คำ
เสียงทุ้มนุ่มเรียกฉัน จนต้องหยุดชะงักแล้วหันไปมองตามเสียงที่ว่านั่น ก่อนจะพบว่าเจ้าของเสียงมาหยุดยืนที่ด้านหลังของฉันในระยะกระชั้นชิดแล้ว เชี่ย … ดะ เดินตามมาทำไม... หรือ...เขาโกรธที่ฉันหัวเราะเยาะเขาเมื่อกี้ ไม่สิ …หรือว่าเขารู้ว่าฉันไปอ้วกข้างรถเขา ไม่มั้ง …เมื่อกี้เขาไม่ได้หันมาสนใจ หรือหันมามองตอนที่ฉันยืนอยู่ด้วยซ้ำไป แล้วเดินตามมาทำไมวะ “มะ มีอะไรหรือเปล่าคะ” พูดไปทั้งควบคุมเสียงไม่ให้สั่น แต่ใจงี้สั่นดัง ตึง ตึง ตึง ยิ่งกว่ากลองรบ ยิ่งเห็นสายตาคมคนตรงหน้า จ้องฉันเขม็งเหมือนสำรวจอะไร เล่นเอาฉันถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ รีบยกหลังมือมาเช็ดปากตัวเอง มีคราบอ้วกหลงเหลือติดอยู่บนหน้าไหมนะ แต่ก็ไม่ หรือว่า! ฉันไปทำรถเขาเปื้อนแล้วเขาจะตามมาเก็บค่าล้างรถ จำได้ว่าเมื่อกี้ แค่นั่งยอง ๆ ข้างรถซุปเปอร์คาร์ของเขา ไม่ได้แตะ ไม่ได้โดน ไม่ได้ทำอะไรเปื้อนสักนิดนึง ละ...แล้ว เขามองหน้าฉันแบบนี้ มองอะไร มองทำไม หรือหลงเสน่ห์ฉันจริง ๆ ไม่สิเขาเป็นเกย์นะเว้ย อีกอย่างเบ้าหน้าคนที่เพิ่งจะอ้วกมาใหม่ ๆ คงไม่น่าพิสมัยอะไรสักเท่าไหร่ “คะ…คุณมีอะไรก็พูดมา ฉันมีเวลาไม่มาก” พูดไปทั้งควบคุมเสียงไม่ให้สั่น เก็บอาการสุด ๆ “อ่า…หรือว่าคุณอยากจะเปลี่ยนใจ อยากไปนอนกับฉันขึ้นมา” ยักคิ้วใส่พลางยิ้มยั่วไปหนึ่งกรุป ไม่ใช่อะไร กำลังทำเพื่อกลบเกลื่อนความผิดของตัวเอง ที่คิดว่าเขาอาจจะเดินมาต่อว่าไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง “ผมแค่มีเรื่องจะคุยกับคุณ” “อะฮะ เค ๆ งั้นก็รีบคุยมา ฉันมีธุระต้องรีบไป” รีบไป กับ รีบชิ่ง นี่ความหมายเดียวกันหรือเปล่านะ ฉันเงยหน้าสบตาคมของเขา แต่ไม่ว่าจะมององศาไหนก็โคตรหล่อ หล่อแบบไม่บันยะบันยัง แต่ก็นะ ...ถึงเขาจะดูหล่อมาก ตรงไทป์ทุกอย่างที่ฉันวางเอาไว้เป๊ะ ๆ แต่เขาก็เป็นเกย์อยู่ดีปะ จังหวะที่ฉันเบือนหน้าหลบสายตาของเขาเพราะใจเต้นแรงมาก อยู่ ๆ เขาล้วงมือไปในกระเป๋ากางเกง แล้วหยิบธนบัตรแบงก์พันออกมานับสิบใบ พร้อมกับยื่นส่งมาให้ฉัน ยิ่งตกใจไปกันใหญ่… “อะ อะไรคะ เอาเงินมาให้ฉันทำไม” “ผมจะจ้าง....” หึ...เท่านั้นแหละ ไม่รอให้เขาพูดจบประโยค มุมปากของฉันก็ยกยิ้มออกมาทันที สรุปว่าเขาไม่ได้ตามฉันมาเพราะโกรธที่ฉันหัวเราะเยาะ หรือตามมาเอาเรื่องฉันที่ไปอ้วกข้างรถเขา แต่ที่เขาตามมา ก็น่าจะเป็นเพราะประโยคที่เขาโกหกแม่ของเขาเมื่อสักครู่ ‘ว่าตอนนี้เขาอยู่กับแฟน’ และ...เขาก็น่าจะตามมาขอความช่วยเหลือจากฉันเรื่องนี้แหละ แต่ขอโทษนะ เจ็บแล้วจำคือคน ฉันขอยืมใช้ประโยคที่เขาทำร้ายจิตใจฉันเมื่อครู่คืนกลับไปหาเขาก่อนได้ปะ “เออ...ขอโทษนะคะ คือฉันไม่ชอบผู้ชายที่มั่วชวนผู้หญิงนอนไปทั่ว แต่ถ้าคุณอยากนอนกับผู้หญิงขนาดนั้น ฉันแนะนำให้คุณไปหาผู้หญิงที่เล้าจ์ แล้วหาคนที่สามารถสนองความต้องการของคุณได้จะดีกว่า บังเอิญฉันมีธุระ” หึ หึ หึ ก้อปประโยคที่เขาใช้กับฉันก่อนหน้านี้มาเป๊ะเลย มะลิเอ๊ย สิบปีล้างแค้นยังไม่สาย แต่ของฉันไม่ถึงสองชั่วโมงก็ได้ล้างแค้นแล้ว สะใจวุ้ย สีหน้าเขาดูอึ้งไปนิด คงหน้าชาเหมือนฉันเมื่อกี้แล้วละซี้ “ผมบอกตอนไหนว่าจะชวนคุณไปนอนด้วย” 0 _ 0 ไม่ใช่เหรอ? “อะ...อ่า...กะ...ก็คุณบอกว่าคุณจะจ้าง แถมคุณยังหยิบเงินมาให้ฉันอีกนี่ไง” คนที่หน้าชาไม่ใช่เขา แต่เป็นฉัน (-.-!) “ผมแค่จะขอถ่ายรูปคู่กับคุณหน่อย” ไม่ว่าเปล่าเขายังยื่นเงินมาให้แล้วจับเงินที่ว่านั้นยัดใส่มือฉันแบบงง ๆ แต่ก็นะ ฉันดันเผลอกำเงินนั่นเอาไว้แน่น ไม่รู้เป็นอะไร เรื่องเงินไว้ใจมะลิเถอะ มะลิชอบ “มะ หมายความว่าไงคะ” “คือผมแค่จะขอจ้างคุณ ถ่ายรูปกับผมแค่สองสามรูปเท่านั้น” “ถ่ายรูป?” “ใช่ ผมแค่จะส่งให้คนที่บ้านดูว่าผมมีแฟนแล้ว เขาจะได้เลิกพาผู้หญิงคนอื่นมายัดเยียดให้ผมสักที” อ่า...เพราะงี้นี่เอง เขาคงไม่กล้าบอกคุณแม่ของเขาว่าเป็น ชายรักชาย แต่แหม…สมัยนี้ธรรมดาออก ใครๆ ก็เป็นกันได้ “ผมก็แค่ไม่ชอบ...” ไม่ชอบที่ว่าคงจะหมายถึงไม่ชอบผู้หญิงสินะ... ฉันแอบเบะปากใส่เขาเล็กน้อย ก่อนจะรีบเปลี่ยนมาเป็นฉีกยิ้มหวาน ๆ ให้ “ไม่ดีกว่าค่ะ เสียเวลา เอ้านี่เงินคุณเอาคืนไป” ฉันจับมือเขามาแบ แล้วยัดเงินใส่ในมือส่งคืนกลับในแบบเดียวกับที่เขาทำให้ฉันเมื่อครู่ ขอเล่นตัวแป๊บ แล้วอีกอย่างแทนที่ฉัน ควรเอาเวลานี้ไปหาสามี แข่งกับยัยกอหญ้าและยัยเชอร์รี่ ซึ่งป่านนี้สองคนนั้นคงได้กินหนุ่มเป้าหมายในผับกันไปแล้ว แต่ฉันกลับมาเสียเวลาอยู่กับเกย์ตรงนี้ “โอเค งั้นผมไปจ้างคนอื่น” เขาไม่ง้อฉันด้วยเว้ย ใช่…เขาไม่คิดจะง้อฉันสักนิด ทั้งที่แค่แกล้งเล่นตัวนิดหน่อยเอง พอพูดจบประโยคเขาก็ทำท่าหันหลังไปทันที ดะ เดี๋ยวเซ่ ถึงเขาจะเป็นเกย์ แต่ก็เป็นเกย์ที่หล่อมาก รถหรูคันนั้นราคาสิบ ๆ ล้าน ไหนจะแอสเซสเซอรี่เครื่องแต่งตัวที่อยู่บนตัวเขาอีก เสื้อผ้าแบรนด์ดัง นาฬิกายี่ห้อดัง แล้วไหนจะกล้ามแน่น ก้นแน่น ๆ และก็เอวที่อาจจะดีมากด้วย ฉันควรจะยอมถ่ายรูปคู่กับเขา อย่างน้อยก็เอาไปขิงกอหญ้ากับสาลี่เล่น ๆ เพื่อไม่ให้พวกนางล้อว่าฉันยังไม่หาว่าที่สามีไม่เจอ เอาเถอะ เกย์ก็เกย์วะ เกย์แล้วไง เกย์ก็หล่อมากก็แล้วกัน “ดะ เดี๋ยวคุณ ฉันเปลี่ยนใจละ” ฉันถลาวิ่งเอาตัวเข้าไปขวางหน้าเขา “ก็ได้ แต่แค่สองสามรูปนะ แล้วฉันก็ขอถ่ายรูปกับคุณด้วยเหมือนกัน เป็นหลักฐานว่าคุณจะไม่เอารูปฉันไปทำอะไรเสียหาย และจะไม่มีปัญหาตามมาในภายหลัง” “อืม โอเค” เขาดูรีบ รีบตกลง คงเพราะกลัวคุณแม่ของเขาจะรอรูปไปยืนยันนาน แถมตรงนี้ก็ไม่มีใครนอกจากฉัน ดีลจบ ริมฝีปากก็ฉีกยิ้มกว้าง มือเรียวยกขึ้นก่อนจะแบตรงหน้าเขา “อ่า ละ แล้ว…เงินละคะ” นี่ ไม่ได้งกนะแต่เสียดาย ไหน ๆ ก็แค่ถ่ายรูปก็ได้เงินตั้งหมื่น ก็ต้องเอาไว้ก่อนป่าว “เงิน?” “ก็ ที่คุณจะให้ค่าจ้างฉันเมื่อกี้ไง” ฉันย้ำเมื่อเห็นเขาทำหน้างง ก่อนที่เขาจะถอนหายใจ แล้วหยิบกระเป๋าเงินออกมานับแบงก์พันราว ๆ สิบใบส่งให้ฉัน หึ เป็นไงละพ่อมึง ตอนชวนไปนอนด้วยฟรี ๆ ดันเล่นตัว แต่ตอนนี้มาเสียเงินจ้างฉันแค่ถ่ายรูปสองสามรูปเล่น ๆ เสียหลักหมื่น หึ สมน้ำหน้า ^ ^
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม