บทที่4.เครื่องยนต์สามพันเทอร์โบ
“พอเถอะค่ะคุณอา พลอยกลัวแม่ตื่นมาเจอ”
เขายิ้ม รอยยิ้มแบบนี้ฉันรู้ดีว่าเขาคงไม่ยอมหยุด
“อย่าเห็นแก่ตัวสิครับ ผมยังไม่เสร็จสักครั้ง” ฉันอ้าปากหวอ มองเขาแบบไม่อยากเชื่อตา ฉันระเบิดความสุขกี่ครั้งแล้วนะที่พื้นคอนกรีตด้านนอก ทำไมเขาถึงยังไม่ถึงจุดหมายสักครั้งล่ะ
“ไม่จริง....” ฉันส่ายหน้าครางเสียงหลง
“ผมอึด คืนนี้ทั้งคืนยังไหว”
“แม่ล่ะคะ คุณอาไม่กลัวแม่รู้เหรอ” ฉันท้วง ฉันแค่อยากสนุก ไม่ได้คิดไกลขนาดนี้ แม่ฉันไม่ควรเสียใจเพราะความร่านของฉันเลย
“อย่าห่วงเลย พี่เพชรกินยานอนหลับมาระยะหนึ่งแล้ว ต่อให้ฟ้าถล่มคืนนี้ก็ไม่มีทางได้ยิน”
เขากระซิบตอบฉัน ยกแก้มก้นฉันพาดที่ราวบันได กระแทกบั้นเอวใส่รัวๆ จนฉันคัดค้านไม่ถูก
“เมื่อกี้แค่พริกสามกำ ยังไม่ถึงครึ่งสวนเลยนะครับ”
คุณอาไฟแรงโน้มตัวมาพูดชิดริมฝีปากฉัน หลังจากนั้นก็ตะโบมจูบฉันจนหัวหมุน ฉันเลยปล่อยเลยตามเลย เขาอยา
