หลังจากเฝ้าครุ่นคิดหาแผนการเอาคืนอันโตนิโออยู่นาน ในที่สุดเปาโลก็คิดออก ชายแก่แสนเลวระบายยิ้มร้ายกาจออกมา ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ร้าย
“ฉันมองออกว่าแกรักมาร์กี้ คราวนี้แกเต้นเป็นกุ้งถูกเผาแน่ไอ้อันโตนิโอ”
เปาโลหัวเราะสะใจกับแผนการในหัวของตัวเอง และนั่นก็ทำให้มาร์กาเร็ตกับวิเวียนที่เพิ่งจะกลับมาจากห้างสรรพสินค้าอดหันไปมองด้วยความวิตกกังวลไม่ได้
“กลับมาก็ดีแล้ว ไหนมาหาพ่อสิมาร์กี้”
มาร์กาเร็ตหันไปมองมารดาอย่างวิงวอนให้เดินไปด้วยกัน เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นที่เกือบถูกบิดาตบหน้า หล่อนก็หวาดกลัวท่านมาโดยตลอด
“เธอไม่ต้องมาวิเวียน เอาของไปเก็บและเตรียมอาหารค่ำให้ฉันกับลูก”
“ค่ะ คุณพี่” วิเวียนชะงักเท้า ก่อนจะเดินคอตกจากไป
มาร์กาเร็ตมองมารดาไปด้วยความอาลัย จากนั้นจึงหันมามองบิดาที่นั่งตระหง่านอยู่บนโซฟาด้วยสายตาหวาดกลัว
“มานั่งข้างๆ พ่อนี่”
เปาโลขวักมือเรียก ใบหน้าแต้มไปด้วย
