บ้านไม้หลังใหญ่ที่ปลูกอยู่ใจกลางสวนผลไม้และสวนผักสองสามีภรรยาอาศัยกันเพียงลำพังอย่างเหงาๆและรู้สึกเศร้า เหตุการณ์วันแต่งงานของลูกสาวผ่านไป แทนที่สองสามีภรรยาจะมีความสุข กลับกลายเป็นความเครียดและทุกข์แทน เรื่องราวที่รุ่นพ่อแม่พูดคุยและตกลงกัน มาตั้งแต่สมัยเป็นหนุ่มเป็นสาว เป็นการพูดคุยกันเล่นๆแต่พูดบ่อยจนกลายเป็นอยากให้มันเกิดเป็นเรื่องจริงขึ้นมา เพิ่งรู้ว่าคิดผิดมาโดยตลอด
นางพจนีย์เฝ้าวนเวียนคิดโทษตัวเองว่า ทำไมถึงไม่ฟังพลอยไพลินบ้างว่าลูกไม่ได้ต้องการแต่งงาน ห่วงลูกสาวคนโตว่าหนีหายไปอยู่ที่ไหน ห่วงจิตใจของลูกสาวคนเล็ก ที่ต้องเสียสละแต่งงานแทนพี่สาวเพื่อทดแทนบุญคุณพ่อแม่ ไม่อยากให้พ่อกับแม่เสียหน้า เวลานี้นางและสามีสำนึกแล้วว่าสิ่งที่ทำลงไปมันผิดต่อลูกมาก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ทั้งคู่จะไม่ทำแบบนั้นกับลูกเด็ดขาด แรกๆทั้งสองโกรธพลอยไพลินมาก แต่เมื่อมาคิดทบทวนอย่างดีแล้ว กลับเห็นใจลูกเสียใจแล
