“ฉันเป็นเพื่อนเธอเหรอ!”
ไดมอนด์เดินเข้ามากระชากแขนฉันให้ลุกขึ้นยืน
“ทำอะไรนะ” พี่เนมลุกขึ้นตามแล้วจับมือฉันอีกข้างรึ้งไว้
“ปล่อยมือขวัญเดี๋ยวนี้!” ไดมอนด์ตะคอกพี่เนมเสียงดังลั่น
“ไม่!” พี่เนมก็ไม่ยอมง่ายๆ เหมือนกัน
“เอามือมึง ออกจาก มะ...”
“ไดมอนด์!” ฉันเรียกเขาอย่างตกใจ ก่อนที่เขาจะพูดบางคำออกมา
“ทำไม! กลัวมันรู้เหรอ แคร์มันมากใช่ไหม ห๊ะ!” ไดมอนด์หันมาตะคอกฉันพร้อมกับบีบแขนอย่างแรง
“แกนั่นแหละ ที่ต้องปล่อย ขวัญเจ็บไม่เห็นรึไง” พี่เนมตะคอกไดมอนด์กลับเหมือนกัน
“หึ! เรื่องของผัวเมีย มึงอย่าเสือก” ไดมอนด์พ่นคำใส่หน้าพี่เนม เพื่อเน้นชัดกับสถานะระหว่างฉันกับเขา
“จะอะไรกูก็ไม่สน เพราะมึงกำลังทำขวัญเจ็บ” พี่เนมจ้องหน้าไดมอนด์อย่างเอาเรื่อง
“อยากยุ่งมากใช่ไหม ได้!”
พลึก! ตุบ!
ไดมอนด์ปล่อยหมัดใส่หน้าพี่เนมเต็มแรง ทำให้ร่างพี่เนมล้มลงกับพื้นเพราะไม่ทันระวังตัว
“ได้! ไอ้มอนด์”
พี่
