ไดมอนด์เลี้ยวรถเข้ามาจอดที่ลาดจอดรถของมหาลัย
“เลิกเรียนกี่โมง” ไดมอนด์ถาม
“ห้าโมงเช้า” ฉันตอบเขา
“เดี๋ยวมารับ” ไม่พูดเปล่า ริมฝีปากหนาโฉบลงมาทาบทับริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว
“ทำไมชอบแกล้งขวัญนักนะ” ฉันตีไหล่หนาไปหนึ่งที
“ไม่ให้แกล้งแฟนแล้วจะให้ไปแกล้งใคร หรือแกล้ง...เมียดี” ไดมอนด์จ้องหน้าฉันอย่างมีเลศนัย
“ไม่ต้องเลย ขวัญจะไปเรียนแล้ว” ฉันรีบเปิดประตูรถออกมาทันที อยู่ด้วยนานไม่ได้ มีแต่เปลืองตัว
ฉันเดินเข้ามาที่ตึกคณะก็เห็นเฟย์นั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนข้างตึก
“ไงแก กินข้าวมายัง” ฉันทักเพื่อน
นี่ ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม เหมือนเห็นแววไม่พอใจนัยน์ตาเพื่อน แต่มันก็แค่แวบเดียว เฟย์ก็เปลี่ยนเป็นร่าเริงทันที
“เรียบร้อยแล้ว แกล่ะ” เฟย์ถามกลับ
“เหมือนกัน” ฉันคงคิดมากไปเองมั่ง
“ได้เวลาเข้าเรียนล่ะ” เฟย์บอก
ระหว่างทางเราเดินผ่านผู้ชายกลุ่มหนึ่ง และมันก็ไม่น่าจะมีอะไร แต่พวกนั้นดันผิวปากแซวฉ
