Chapter 20
ของขึ้น
“อือ...”
หวันยิหวาลืมตาด้วยความสะลึมสะลือ มองเพดานด้วยความงุนงงว่าเธออยู่ที่ไหน... แล้วความทรงจำที่เลือนไปตอนหลับก็ค่อย ๆ ปะติดปะต่อกลับมา วันนี้แผนของเธอสำเร็จ เธอกับมะปรางมาอยู่บ้านของอัครวินทร์แล้ว หลังทำความสะอาดเสร็จ แม่บ้านกลับไปแล้ว มะปรางก็ชวนเธอออกไปตลาดนัด ซื้อของกิน เสื้อผ้า ของใช้จำเป็นต่าง ๆ
หวันยิหวาให้มะปรางเข้านอนไปก่อน ส่วนเธอมานั่งรออัครวินทร์ที่ห้องรับแขก จนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้...
ทำไมแค่ลืมตา... ก็รู้สึกแฉะตรงหว่างขาขนาดนี้กันนะ แถมเสียงแจะ แจะ แจะ และความรู้สึกเหมือนถูกล้วงควัก เสียดสีข้างในรูอวบฉ่ำ ก็ทำให้เธอหายใจติดขัด เอื้อมมือสะเปะสะปะไปตรงนั้นที่กำลังเสียว แล้ว...
หมับ
???
หวันยิหวาก้มมองเพราะเหมือนเธอขยำโดนเส้นผมบนศีรษะของใครสักคน แล้วก็มีผู้ชายก้มอยู่ตรงหว่างขาขาวนวลของเธอจริง ๆ กางเกง กางเกงในของเธอหลุดหายไปตอนไหนไม่รู้ เขาสวมปากตั
