Chapter 19 วับ ๆ แวม ๆ

1633 คำ

Chapter 19 วับ ๆ แวม ๆ “คุณรู้เรื่องแม่หนูได้ยังไง?” เสียงถามดังขึ้นทันทีเมื่อหวันยิหวาเข้าห้องน้ำไป อัครวินทร์หัวเราะหึในลำคอ หันไปมองหน้ามะปรางตรง ๆ พอมองสบตาเธอ ความแข็งกระด้างในกางเกงก็ค่อย ๆ แห้งเหี่ยวลงดั่งลูกโป่งถูกปล่อยลม ??? อัครวินทร์ก้มมองเป้ากางเกงด้วยความงุนงง หรือการล่มปากอ่าวครั้งแรกในชีวิตเมื่อกี้จะเป็นจุดเริ่มต้นของการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ? เฮ้ย! ไม่ได้ดิ ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ เขาก็ยังอยากร่อนเอวใส่สาว ๆ อยู่นะโว้ย! “คุณวินทร์ หนูถามอยู่นะ” เสียงฮึดฮัดขัดใจของมะปราง ทำให้อัครวินทร์ขัดใจขึ้นมาบ้างเหมือนกัน เด็กสองคนนี้ยังไงนะ ชอบทำให้เขาหงุดหงิด สมกับเป็นเพื่อนกันจริง ๆ ไม่มีใครสู้กฤติยา หลานสาวคนดีของเขาได้สักคน รายนั้นน่ะมีแต่จะทำให้เขายิ้มด้วยความเอ็นดู “ถ้าใจร้อนก็จะไม่ได้รู้” ร่างสูงลุกขึ้นเดินอาด ๆ ตรงไปหามะปรางด้วยสีหน้าดุดัน “ถ้าอยากรู้ก็ทำตัวดี ๆ เข้าใจมั้ย?”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม