Chapter 18
คนหลายใจ
อัครวินทร์ยืนกอดอกมองหวันยิหวาคุยโทรศัพท์กับมะปรางด้วยความหงุดหงิด ดูเหมือนหลังจากโทรติด อีกฝ่ายของสายโทรศัพท์จะปฏิเสธการกลับบ้านไปด้วยกันท่าเดียว ซึ่งที่จริงยัยนั่นจะอยู่ที่ไหน ทำอะไร อัครวินทร์ก็ไม่สนใจหรอก แต่เขาไม่อยากให้หวันยิหวามาเกาะติดเขามากไปกว่านี้
เด็กวัยนี้น่ะ ติดเพื่อนจะตาย ถ้ามีเพื่อนอยู่บ้านเดียวกัน หวันยิหวาจะได้เลิกมาเกาะแกะเขาซะที
ชายหนุ่มไม่เข้าใจเท่าไหร่ที่หวันยิหวามองแรงใส่เขา ก่อนจะโทรตามเพื่อนตามคำสั่ง เธอโกรธอะไรวะ แต่ช่างแม่งเหอะ เธอจะรู้สึกยังไงก็ไม่เกี่ยวกับเขานี่หว่า
“เอามานี่ ฉันคุยเอง”
อัครวินทร์แย่งโทรศัพท์มือถือมาจากมือบาง ก่อนเปิดประตูออกมาคุยนอกบ้าน เมื่อหวันยิหวาจะตามออกมา เขาก็ดันตัวเธอเข้าไปเพราะเสื้อเธอขาด เขาไม่อยากให้ใครเห็นเขายืนอยู่กับเด็กที่อกเสื้อขาดวิ่นแบบนี้ ก่อนจะปิดประตูโดยไม่คิดจะสนใจใบหน้าหมองเศร้าของเธอ
“ชื่อมะ
