18
เขาก็คิดว่าดีเลยวิ่งผ่าฝนตามหญิงสาวเข้าไปในบ้านและนั่นทำให้ได้เห็นถึงรูปกายที่ซุกซ่อนอยู่ด้านใน ทำเอากาแฟร้อนๆ แทบจะหกราดขากางเกงด้วยความงุนงง ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความถูกใจ ยิ่งเมื่อได้เห็นว่าหญิงสาวไม่มีท่าทีจะยั่วยวนและจับเขาเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ เลยทำให้เขาต้องมองอีกฝ่ายใหม่อย่างพินิจพิจารณา ทำให้ได้เห็นถึงข้อดีหลายๆ ด้านของอีกฝ่าย และที่สำคัญคือเวลาที่อยู่กับรวิกานต์ไม่ว่ายามนั้นจะเคร่งเครียดขนาดไหน เขาก็ยังยิ้มได้ไม่เปลี่ยนแปลง
“ทำไม” รัฐภาสถามเสียงเข้มดุตามสไตล์และได้เห็นอีกฝ่ายตัวสั่นขึ้นในทันใด จนเขาถึงกับแอบยิ้มทางสายตา และเปลี่ยนเรื่องโดยเร็วไว
“หิว มีอะไรกินบ้าง”
“คะ” งุนงงเหมือนกับถูกค้อนปอนด์ทุบศีรษะ เหลือบสายตามองนาฬิกาที่ผนังห้องด้านหนึ่งซึ่งซุกซ่อนไว้อย่างแนบเนียน คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงออกจากห้องทำงานไปก็ตั้งแต่ก่อนจะเที่ยงวัน นี่ก็บ่ายสองครึ่งแล้ว ยังไม่ได้กินอะไร
