บทที่ 9

2510 คำ

สำหรับป่านทอไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่ากินและนอน นอนจนไม่รู้จะนอนยังไงแล้ว หล่อนเบื่อ คนที่เคยทำงานหาเช้ากินค่ำ คนไม่เคยได้พักผ่อนพอมาถูกกักขังด้วยโซ่ตรวนแบบนี้ก็ได้แต่ถอนหายใจนอนนิ่งบนเตียง แล้วคิดถึงน้องสาวที่จากไป น้ำตามันก็ไหลออกมาจนเธอเผลอหลับไปในที่สุด หลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวตื่นอีกทีเมื่อมีแรงเขย่าปลุกนั่นแหละ อือ! หล่อนพึมพำพร้อมกับลืมตาขึ้น แล้วก็เห็นว่าไฟในห้องสว่างก็รู้เลยว่าตอนนี้ค่ำแล้วหรือไม่ก็ดึกมากแล้ว หล่อนขยับตัวหมายจะถอยหนีให้เจ้าของห้องนั่ง แต่ก็ต้องหยุดการเคลื่อนไหวเมื่อเจอสายตาดุดันของบุรุษหนุ่ม “ไปอาบน้ำ” รักษ์สั่งเสียงแข็ง พร้อมเดินจากไปปลดเปลื้องชุดของตัวเองออกโยนทิ้งใส่ตะกร้าผ้าข้างๆ มุมประตู แล้วไม่นานก็เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าโดยไม่สนใจสายตาของหญิงสาวอีกนางหนึ่งในห้อง ก็มันเรื่องปกติ ชายหญิงมีร่างกายต่างกันก็จริง แต่เวลาจะมีเซ็กส์เสื้อผ้าก็ไม่ได้สำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม