‘เปิดอกพูดบ้าอะไรของเขาอีก คนบ้า แค่นี้ก็ยังเปิดอกพูดไม่พออีกหรือยังไงกัน’
จอมขวัญต่อว่าธนพัฒน์อยู่ในใจ โดยที่หญิงสาวไม่รู้เลยว่าท่าทางของเธอนั่นอยู่ในสายตาของคนเจ้าเล่ห์ตลอดเวลา แล้วยิ่งความคิดกับการแสดงออกของเธอมักสื่อออกมาทางใบหน้าและสายตาอยู่เสมอนี่เองถึงทำให้ธนพัฒน์รู้สึกเอ็นดูและรักเธอเอามากๆ
“แอบด่าพี่อยู่เหรอครับฮันนี่”
“รู้แล้วยังมาถามอีกปล่อยฮันนี่ได้แล้ว ฮันนี่จะกลับบ้าน” จอมขวัญมองใบหน้าคมเข้มแต่เจ้าเล่ห์อย่างเคือง น้ำเสียงหวานแต่เริ่มเขียวเอ่ยขึ้น ก่อนขยับกายเพียงเล็กน้อยแต่ก็ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บแปล๊บไปทั่วทั้งร่างกาย พอนึกถึงสาเหตุของความเจ็บปวดทางร่างกาย จอมขวัญก็ตวัดสายตาอาฆาตไปให้คนเจ้าเล่ห์อย่างไม่พอใจ
“ฮันนี่จะมาโทษพี่ไม่ได้นะครับ เพราะฮันนี่ก็ดันให้ความร่วมมือกับพี่เองนี่นา แล้วจะมาโทษพี่คนเดียวได้ยังไง หืมม์...”
“ไม่ต้องเลย เพราะพี่พอลนั่นแหละ อย่ามาโทษฮันนี
