มาเวลโยนอณิมาลงบนเตียงกว้างอย่างไม่สนใจเลยว่าหญิงสาวรู้สึกอย่างไร ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้างามอย่างไม่สบอารมณ์เอาเสียเลย เพราะไม่เคยมีสักครั้งที่เขาโดนผู้หญิงทำร้ายถึงขนาดนี้
“คนบ้าโยนลงมาทำไม เจ็บนะเว้ย...” อณิมาต่อว่าอย่างโมโหแต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวทันตั้งตัวเมื่อร่างสูงใหญ่โน้มตัวลงมาลงมานอนทับเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว “ไอ้บ้า...ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้”
“ทำไมผมจะทำแบบนี้ไม่ได้ ผมบอกแล้วไงว่าคุณต้องเป็นแฟนผม ไม่สิ...คุณต้องเป็นเมียผมต่างหาก”
“คุณมันบ้า ฉันบอกแล้วยังไงว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฉันไม่ได้รักคุณ ได้ยินไหม”
“ได้ยินแต่ผมไม่สนใจที่จะรับฟัง” มาเวลพูดขึ้นอย่างไม่ค่อยจะสนใจในความรู้สึกของคนในอ้อมกอดมากนัก เพราะเขารู้เพียงแต่ว่าผู้หญิงอารมณ์ร้ายไม่มีเหตุผลคนนี้ต้องเป็นของเขา
“คุณมันบ้าไปแล้ว ฉันบอกให้ปล่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องคนให้คนช่วย” อณิมาขยับกายเล็กน้อยก่อนใช้มือทั้ง
