กามเทพซ่อนรักร้าย

ร่างสูงใหญ่ยืนมองร่างเล็กที่กำลังเดินตรงเข้ามาภายในห้องเรียนอย่างแปลกใจ เกือบปีแล้วที่เขาสอนเธอตั้งแต่เขาสอนเข้ามาเป็นอาจารย์ที่นี่เขายังไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนเย็นชาไร้ความรู้สึกเหมือนเด็กสาวคนนี้เลย ร่างเล็กบอบบางน่าทะนุถนอมที่เขาเองยังชื่นชอบเพราะปกติทั่วไปแล้วผู้หญิงในประเทศของเขาไม่ได้ตัวเล็กบอบบางอย่างเด็กสาวคนนี้เลย สายตาคมจ้องมองร่างเล็กก้าวเท้าเดินเข้าไปนั่งอย่างเรียบร้อย “ทำไมวันนี้มาสายได้ล่ะขวัญ” ‘ชีอาร์’ หรือ ‘อณิมา ชีอาร์ เซนจ์’ เพื่อนสนิทที่สุดของจอมขวัญเอ่ยถามขึ้นอย่างแปลกใจ ที่เธอและจอมขวัญสนิทกันนั่นอาจเป็นเพราะมารดาของเธอเป็นคนไทยนั่นเอง อณิมารู้สึกดีใจไม่น้อยที่เธอและจอมขวัญกลายมาเป็นเพื่อนกันเพราะอย่างน้อยก็มีความสุขและรู้สึกอบอุ่นยามได้พูดคุยอยู่ใกล้จอมขวัญหลายปีที่ผ่านมามารดาของเธอเสียชีวิตลงเพราะโรคหัวใจทำให้เธอต้องเดินทางมาอยู่กับบิดาที่อังกฤษตั้งแต่อายุสิบห้า หลังจากนั้นมาเธอก็ต้องมาใช้ชีวิตอยู่กับบิดาที่อังกฤษและต้องใช้ภาษาอังกฤษแทนภาษาไทยจนเธอเองก็แทบจะพูดภาษาไทยไม่ได้แล้วพอมาเจอจอมขวัญที่นี่ก็ทำให้เธอรู้สึกดีใจไม่น้อย “เปล่าหรอกจ๊ะพอดีมีมี่นอนดึกไปหน่อยนะชีอาร์” จอมขวัญหันมาตอบเพื่อนด้วยรอยยิ้ม เกือบปีที่ผ่านมาเธอก็ได้อณิมานี่แหละที่คอยดูแลและคอยสอนการใช้ชีวิตในอังกฤษจนตอนนี้เธอแทบจะไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว หลายอย่างที่อณิมาสอนเธอก็นำมาปฏิบัติเป็นอย่างดี สำหรับนักศึกษาต่างชาติอย่างเธอการที่จะเข้ามาเรียนที่นี่ก็นับว่ายากพอดูแล้วหลังจากบิดาและมารดาเสียชีวิตจากเครื่องบินตกที่ฝรั่งเศสเมื่อสามปีก่อนชีวิตที่เคยสุขสบายของเธอก็มีอันต้องจบลงพร้อมกับการจากไปของบิดามารดา บรรดาญาติๆ ของเธอไล่เธอออกมาจากบ้านที่เธอเคยอาศัยมาตั้งแต่เล็กๆ อย่างโหดร้ายเมื่อไม่มีบิดามารดาแล้วทรัพย์สมบัติทุกอย่างของพวกท่านก็ถูกบรรดาญาติๆ ฮุบสมบัติไปจนหมด ยังดีที่บิดาและมารดาของเธอเปิดบัญชีในชื่อเธอเอาไว้สามสี่เล่ม พวกท่านคงรู้ว่าหากพวกท่านเป็นอะไรไปสมบัติทุกอย่างของพวกท่านก็จะต้องตกเป็นไปของชรัณผู้เป็นพี่ชาย หากนำเงินทุกบัญชีมารวมกันแล้วแน่นอนว่าเธอสามารถอยู่ได้อย่างสบายเลยทีเดียวหากแต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเมื่อบรรดาพี่ๆ ต่างก็อยากได้เงินส่วนที่เป็นของเธอด้วย ดังนั้นหลังจากเธอเรียนจบมัธยมปลายเธอจึงตัดสินใจบินมาเรียนต่อปริญญาตรีที่อังกฤษทันที “ไม่สบายหรือเปล่ามีมี่” อณิมาถามอย่างเป็นห่วง “ไม่เป็นอะไรหรอกจ๊ะ” จอมขวัญหันมาตอบอณิมาอย่างขอบคุณ “มิสชีอาร์ มีสฮันนี่ หากพวกคุณไม่คิดที่จะเรียนวิชาของผมก็เชิญออกไปด้านนอกด้วย” มาเวล หรือ ศาสตราจารย์มาเวล เฟอร์เรน ละสายตาจากเอกสารในมือเงยใบหน้าคมสันขึ้นมามองแม่สองสาวหน้าตาน่ารักอย่างไม่พอใจ สายตาคมจ้องมองชีอาร์และแม่ฮันนี่น้อยอย่างหงุดหงิด เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทั้งสองคุยอะไรกันนักหนา แม้ในใจของเขาอยากรู้แทบใจจะขาดว่าพวกเธอคุยอะไรกันแต่เขาก็ทำได้แค่สังเกตสีหน้าของทั้งคู่แค่นั้นเพราะทั้งสองดันพูดภาษาไทยแทนที่จะเป็นภาษาอังกฤษ “ขอโทษค่ะศาสตราจารย์มาเวล” จอมขวัญเอ่ยขอโทษขอโพยศาสตราจารย์หนุ่ม ก่อนจะก้มหน้าลงมาสนใจเอกสารในมือ อณิมาสบตามองศาสตราจารย์มาเวลอย่างไม่พอใจ ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ว่าศาสตราจารย์หนุ่มคนนี้คิดยังไงกับเพื่อนเธออีกแถมไอ้ชื่อ ‘ฮันนี่’ ก็เป็นเขานี่แหละที่ตั้งให้กับจอมขวัญแม้ตอนแรกจอมขวัญโกรธที่ชายหนุ่มเรียกแบบนั้นแต่ก็ห้ามอะไรไม่ได้จนสุดท้ายชื่อที่เพื่อนในห้องเรียนเรียกจอมขวัญก็กลายเป็น ‘ฮันนี่’ ไปแทนที่จะเป็น‘มีมี่’ ที่เธอคิดให้ตั้งแต่แรก มาเวลสบตากับนักศึกษาสาวอย่างไม่ค่อยจะสบอารมณ์สักเท่าไหร่เพราะเขารู้ดีว่าอณิมาหรือชีอาร์ผู้นี้พยายามขัดขวางเขากับแม่ฮันนี่น้อยผู้แสนน่ารักบอบบางผู้นี้ ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้างามอย่างเคืองๆ ที่หญิงสาวเข้ามาก้าวกายเรื่องของเขาก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ “งั้นเรามาเรียนต่อกันเลย” มาเวลพูดขึ้นอีกครั้งหลังจากที่เขายืนมองใบหน้าหวานของจอมขวัญอย่างพอใจ เกือบสองชั่วโมงที่อณิมาและจอมขวัญนั่งเรียนอยู่กับศาสตราจารย์หนุ่มรูปหล่อที่สาวๆ ในมหาวิทยาลัยพากันกรี๊ดกราดยกเว้นแต่พวกเธอสองคนเท่านั้นที่ไม่ได้สนใจศาสตราจารย์หนุ่มผู้นี้ ///////// หลังจากเลิกเรียนอณิมาและจอมขวัญก็ตัดสินใจเดินตรงเข้าไปในห้องสมุดแทบจะทันที เพราะอีกไม่กี่อาทิตย์พวกเธอทั้งสองก็จะสอบอีกแล้ว แม้ว่าผลการเรียนของพวกเธอจะอยู่ในระดับดีแต่เพื่อความไม่ประมาทพวกเธอจะเตรียมความพร้อมสำหรับการสอบในอีกไม่กี่อาทิตย์อย่างเต็มที่ “คืนนี้เราจะทำอะไรทานกันดีล่ะมีมี่” อณิมาเอ่ยถามจอมขวัญขณะเปิดดูเอกสารการสอบ “คืนนี้ชีอาร์จะมานอนกับมีมี่อีกใช่ไหม” จอมขวัญวางเอกสารในมือก่อนจะเงยใบหน้าหวานขึ้นมองอณิมาอย่างต้องการคำตอบ หลายเดือนที่ผ่านมาอณิมาจะมาอยู่เป็นเพื่อนเธอตลอดทั้งที่ความจริงมันไม่จำเป็นเลยแต่ก็นั่นแหละเพราะอณิมากับเธอสนิทกันเร็วเลยทำให้พวกเธอเข้าใจซึ่งกันและกันมากขึ้น “ก็นอนสิจ๊ะฮันนี่ของชีอาร์” อณิมาทำเสียงห้าวเรียกจอมขวัญอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นใบหน้าหวานซึ้งของแม่ฮันนี่น้อยแดงระเรื่อ “เลิกล้อชื่อนี่สักทีได้ไหมชีอาร์ มีมี่อายคนอื่นเขา” จอมขวัญหน้าแดงทุกครั้งที่มีใครเรียกเธอด้วยชื่อนี่พอนึกถึงคนที่ตั้งชื่อ ‘ฮันนี่’ ให้กับเธอก็ยิ่งไม่พอใจสักเท่าไหร่นักแต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีเพราะคนที่ตั้งชื่อนี่กลับเป็นศาสตราจารย์มาเวล เฟอร์เรน ผู้ชายที่เธอไม่ชอบ “แต่ชีอาร์ว่าชื่อ ‘ฮันนี่’ ก็เพราะดีนะมีมี่” “มันดีตรงไหนชีอาร์ มีมี่ไม่ชอบเลยเวลามีใครมาเรียกมีมี่แบบนี้” “เอาน่าชีอาร์ว่าคนที่ตั้งชื่อนี่เขาก็คงแอบชอบมีมี่อยู่อย่างแน่นอน” อณิมาบอกอย่างยิ้มๆ “เลิกพูดเถอะชีอาร์ มีมี่ว่าเรามาอ่านหนังสือกันดีกว่าพออ่านจบเราก็จะได้รีบกลับห้องกันไง ว่าแต่วันนี้เราสองคนจะทำอะไรทานกันดี” “อะไรก็ได้มีมี่ ชีอาร์ทานได้หมดแหละ” “ตะกละจริงๆ เลยชีอาร์เนี่ย” จอมขวัญว่าเพื่อนแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าสวยคมสะบัดหน้าใส่เธออย่างงอนๆ “พูดแค่นี้งอนด้วย โอ๋ๆ... แค่ล้อเล่นน้า...” อณิมาแกล้งทำหน้างอใส่จอมขวัญก่อนจะหันมายิ้มกว้างอย่างดีใจที่เธอสามารถแกล้งเพื่อนสาวร่างเล็กคนนี้ของเธอได้ “หายโกรธก็ได้ แต่มีมี่ต้องทำอาหารอร่อยๆ ให้ชีอาร์ทานนะไม่งั้นชีอาร์ไม่หายโกรธมีมี่แน่ๆ” อณิมาทำเสียงออดอ้อนจนร่างสูงที่เดินเข้ามาถึงกับขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ แม้เขาจะฟังภาษาไทยไม่ค่อยจะรู้เรื่องนักแต่ท่าทางที่ชีอาร์แสดงต่อแม่ฮันนี่น้อยของเขาทำให้ใบหน้าคมถึงกับบึ้งอย่างไม่รู้ตัว “ขอนั่งคุยด้วยคนได้ไหมครับฮันนี่” มาเวลเอ่ยทักเป็นภาษาอังกฤษอย่างอ่อนโยน ก่อนที่สายตาจะก้มลงไปมองใบหน้าสวยคมของชีอาร์อย่างไม่ค่อยจะชอบใจสักเท่าไหร่ “ได้สิค่ะ” จอมขวัญอนุญาตเป็นภาษาอังกฤษอย่างอ่อนหวาน หากใครที่ไม่รู้ก็คิดว่าจอมขวัญคงชอบศาสตราจารย์หนุ่มผู้นี้อย่างแน่นอนแต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เลยเพราะปกติเธอก็พูดแบบนี้อยู่แล้ว “ไม่รู้จะมาทำไม เสียบรรยากาศหมด” อณิมาพึมพำออกมาเป็นภาษาไทยอย่างหงุดหงิด “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรหรือครับ” มาเวลหันวับมามองชีอาร์อย่างโมโหแต่น้ำเสียงของเขาก็ยังคงเรียบสนิทไม่ได้แสดงกริยาอะไรออกมาว่าเขาเองก็ไม่พอใจเธอเหมือนกัน “เปล่าค่ะศาสตราจารย์” อณิมาหันมาถลึงตาใส่มาเวลอย่างรังเกียจและก็เปิดเผยจนคนที่เจอสายตารังเกียจแบบนี้ถึงกับเดือดเลยทีเดียว //////////// ...โปรดติดตามตอนต่อไป...