ลุ่มหลง : EP5
1278 คำ
Lom’s part
“ดื่มจนเมาหรือไง” ผมส่งเสียงเข้มถามคนตัวเล็กที่ดูท่าจะเมาหนัก หน้าแดงแถมยังเดินเซจนชนนั่นชนนี่มาตลอดทาง
ครั้นจะเข้าไปช่วยก็ทำไม่ได้ เพราะ ‘คนคุย’ ของผมก็อยู่ในนั้น จริงอยู่ว่าไม่ได้คบกันคงไม่ผิดเท่าไหร่ แต่จะให้เผยตัวก็คงไม่ดี เดี๋ยวจะอดดูแลยายนี่ซะ
“พ พี่ ลม” กลีบปากกระจับขยับเรียกชื่อ แววตาของเธอหวานเยิ้มยั่วเย้าเสียจนผิดปกติ ไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอว่ามีนเมาหนัก แต่เธอเมาขนาดไหนก็ไม่เคยส่งแววตานี้มาให้ผม
เหมือนอ่อยกัน!
“ขอกอดหน่อยน้า” เจ้าตัวพุ่งเข้ากอดแบบที่ผมไม่ทันตั้งตัว หัวใจเต้นตึกตักตื่นเต้นกับการถูกมีนกอด
“น้องมีนไปกอดคนอื่นแบบนี้ได้ไงคะ ออกมาค่ะ” ไอ้ผู้ชายที่เคยคบกับมีนพยายามแกะแขนมีนออกจากตัวผม มันยิ่งแกะมีนยิ่งกอดแน่น
แกะอีกดิวะ กูชอบ!
“ไป๊” มีนโบกมือไล่ไอ้เวรนั่น ถ้าจำไม่ผิดมันชื่อเต้
“มีนคะ มีนเมาแล้ว เดี๋ยวพี่พากลับนะ” มันพูดพลางจ้องหน้าผมเขม็ง ผมยกแขนของตัวเองทั้งสองข้างขึ้นเพื่อที่จะให้มันเห็นว่าผมไม่ได้แตะต้องมีนเลย จะมาเคืองเหี้ยไร มีนกอดกูเองโว้ย!
“ไม่! ไปให้พ้น” มีนซุกหน้าตัวเองเข้ากับอกผม นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องกวนประสาทไอ้เหี้ยนี่จะฉวยโอกาสนี้กอดตอบแน่น ๆ และลูบหัวเบา ๆ
“น้องมีนตั้งสตินะคะ พี่เต้เป็นแฟนมีนไงคะ”
“ไม่ใช่!” มีนพยายามเค้นเสียงให้หนักแน่น แต่จิตใจผมนี่สิแม่งเหลวแล้วตอนนี้ เพราะมือเล็กกำลังสอดเข้ามาในเสื้อยืดที่ผมสวมอยู่ เธอลูบหน้าท้องของผมเบา ๆ จนตัวผมเองเผลอเกร็ง
“มีกล้ามด้วยอะ” น้ำเสียงแผ่วเบาของผู้หญิงตรงหน้าออกแนวหยอกล้อไปเสียหน่อย กล้ามขึ้นชัดก็เพราะเผลอเกร็งนั่นแหละ
“เมียมาตามละ ไปหาเมียเหอะ” ผมหันไปเห็นกลุ่มผู้หญิงกำลังเดินออกมา คนที่เดินนำหน้าก็เมียมันนั่นแหละ
“มีนคะ ถ้ามีนไม่ไปกับพี่ พี่จะกลับไปคบกับหญิงนะคะ”
“ฮึ!” ผมหัวเราะในลำคอ ยังจะกล้ามาขู่อีก “มึงทำไรมีน”
“กูแค่รักสนุกแล้วคบซ้อน ไม่ได้จริงจัง”
“กูไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น กูหมายถึงเรื่องที่เหี้ยกว่านั้น!” ผมตวาดลั่น มันผงะไปเล็กน้อยแล้วแสร้งให้ความสนใจกับคนที่เพิ่งเดินมาถึง
มันใส่ยาให้มีนแน่นอน ไม่อย่างนั้นมีนคงไม่ขาดสติถึงขั้นลวนลามผม อีกทั้งยังลวนลามที่ลานจอดรถอีกต่างหาก
“เลิกเขี่ยสักทีเหอะว่ะ” ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหู จะมาเขี่ยหัวนมผมที่นี่ไม่ได้ เจ้าตัวหันมาสบตาหวานฉ่ำและรั้งคอผมให้ใบหน้าลดลงต่ำ
“หยุด ๆ” ผมพยายามห้ามปรามแล้วดันตัวมีนมาที่ประตูรถ “กุญแจรถล่ะ”
ถามไปก็ไม่ได้คำตอบ ผมจึงควานหาในกระเป๋าสะพายของมีน เมื่อพบก็จัดการปลดล็อกและเปิดประตูดันมีนเข้าไป
“ผู้หญิงร่าน ๆ แบบนี้อะเหรอที่เต้จะคบ ต่อหน้าเต้ยังกอดจูบผู้ชายคนอื่น” น้ำเสียงเหยียดหยามกันอย่างชัดเจน
“ไอ้เหี้ยนี่ใส่ยาส้นตีนไรลงไปในเครื่องดื่ม” ผมพูดโดยที่ไม่ได้หันหน้าไป
“เต้วางยามันเหรอ”
“ไปเชื่อไรมันอะ เต้ไม่ได้ทำ มีนเขาเป็นคนแรง ๆ อยู่แล้ว”
“มีนไม่เคยเป็นแบบนี้ กูรู้จักตั้งแต่มีนอายุไม่กี่ขวบ อย่ามาใส่ร้ายมีนอีก!” ผมพูดโดยที่ไม่ได้หันไปและรีบมาที่ฝั่งคนขับ ขึ้นไปนั่งแล้วพามีนออกจากที่นี่ สองคนนั้นปล่อยแม่งเคลียร์กันไป ไม่ใช่เรื่องของกู!
“จะทำอะไร!” ผมถามด้วยความตื่นตระหนก เส้นเล็ก ๆ ที่เกาะบ่าเธอไว้ถูกรูดลงมาตามเรียวแขนจนสุด ทำให้เนื้อผ้าบริเวณหน้าอกตกตามลงมา เผยทรวงอกอวบอิ่มที่มีเพียงบราปีกนกปิดอยู่
“อยาก…” เสียงกระเส่าทำเอาผมใจเต้นรัว ไม่กล้าที่จะหันไปมองมีนแล้วในตอนนี้ สายตาตรึงไว้กับทางข้างหน้า
“ทนนิดหนึ่งนะมีน จะถึงแล้ว” โชคดีที่อยู่ไม่ไกลจากกันมาก แต่คืนวันศุกร์แบบนี้รถราจะแน่นหนาไปสักหน่อย
“ถอดออกเลยดีกว่า”
ดวงตาพลันเบิกโตแทบถลน เหลือบไปเห็นกางเกงชั้นในจีสตริงสีแดงถูกถอดออกมาพร้อมกับกางเกงแนบเนื้อขาสั้น เธอโยนไปที่เบาะหลัง และตามสัญชาตญาณตัวเองคือหันไปมองคนข้าง ๆ อย่างห้ามไม่ได้
“ถอดทำไม” ผมถามเสียงดังลั่นด้วยความตกใจ มีนก็ตกใจไปด้วย
“จะได้ทำอะไรสะดวกไง” เธอฉีกยิ้มแป้นตามประสาคนเมา นั่งตัวโอนเอน
อึก!!! ผมปวดหนึบที่กลางลำตัวทันที เมื่อเธอปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วถกชายกระโปรงขึ้นมาจนเห็นอะไรต่อมิอะไร
“มีน!!!” ผมตะเบ็งสุดเสียงเผื่อจะดึงสติของมีนกลับมาได้ ทว่าอีกฝ่ายเบ้หน้าด้วยความรำคาญ แต่พอเธอหันมาสบตากับผมแววตาก็เปลี่ยนมาเป็นหวานเยิ้ม
“คืนนี้ว่างไหม” คนตัวเล็กถลาเข้ามากอด ปลายคางพักอยู่ที่หัวไหล่ ปลายนิ้วไต่แขนของผม “ค้างกับมีนป้ะ”
กูจะบังคับพวงมาลัยได้ไหมเนี่ย พยายามที่จะขับให้ตรงทางไม่ส่ายไปหาคันอื่น ดีที่ขับต่อมาอีกนิดก็ติดไฟแดงพอดี
“ว่างไหม” มีนถามซ้ำ เธอขยับขึ้นมาประทับริมฝีปากเข้าที่ลำคอของผม อารมณ์ดิบกำลังจะด่ำดิ่ง กูไม่ใช่รูปปั้นที่จะไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น ประสานสายตากับความเย้ายวนที่เธอแผ่ออกมา มุมปากจึงยกยิ้มขึ้น
“ว่าง…”
“ทั้งคืน?”
“อืม” ผมเปล่งเสียงให้คำตอบ ปล่อยให้มีนซุกไซ้ที่ลำคอปลุกเร้าอารมณ์ให้ทวีคูณมากขึ้น
“พอได้ละ” ผมดันตัวมีนออก หากตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่แยกไฟแดงผมคงจะปล่อยให้ทำต่อ ไม่ได้อยากอารมณ์ค้างเหมือนกัน แต่ทำไงได้ ผมต้องขับรถ
“หื้อ ไม่เอา จูบหน่อยดิ” มีนงอแงขึ้นมา เธอจับคางผมให้บิดใบหน้าไปหา พยายามจะโผเข้าจูบแต่ก็ต้องหยุดเพราะฝ่ามือหนาปิดหน้าเธอไว้อีกทั้งยังดันให้ออกห่าง
“คอนโดอยู่ตรงนั้น อีกนิดจะถึงแล้ว” ผมบอกแล้วชี้ให้เห็นตึกสูงในระยะใกล้ ๆ อีกไม่กี่วินาทีก็จะไฟเขียว อึดใจเดียวก็จะได้ปล่อยอารมณ์ใส่กันและกันแล้ว
มีนยอมนั่งนิ่ง ๆ เหลือบตามองก็เห็นว่าเธอกำลังกดคลึงที่ส่วนนั้นของตัวเอง ริมฝีปากสีหวานกัดไว้อย่างยั่วยวน ได้แต่ภาวนาว่ามีนอย่าส่งเสียงครางหวิว ไม่อย่างนั้นผมนี่แหละที่จะทรมานเพราะความอยาก!
“จอดทำไม” มีนส่งเสียงงอแงที่ผมจอดที่หน้าร้านสะดวกซื้อหน้าคอนโดที่เธอพัก
“ซื้อของ รอแป๊บ” ตอบแล้วเปิดประตู จะก้าวลงไปก็นึกขึ้นได้ จึงหันมากำชับ “ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย และห้ามลงไปเด็ดขาด”
- ผู้เขียน
