คอนโด xxx
18: 45 น.
พราวนภากลับคอนโดไปอย่างสิ้นหวัง ตลอดครึ่งวัน เธอไปถามคนในละแวกนั้นที่เช่าขายของเหมือนกัน และได้คำตอบเดียวกันว่าไม่รู้และไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ไม่มีหลักฐานให้ค้นหา เพราะไม่มีใครกล้าให้ข้อมูลอะไรเธอทั้งสิ้น กล้องวงจรปิดก็เสียกันยกแถบ น่าขำสิ้นดี
ตำรวจนี่ไม่ต้องพูดถึง เธอลองไปขอร้องแล้ว แต่ทุกคนในสน. บอกว่างานยุ่งมาก ลงบันทึกประจำวันไว้ก่อน แต่ไม่รับปากว่าจะว่างไปช่วยเธอหาข้อมูลนะ ผลักภาระให้เธอไปหาข้อมูลทุกอย่างมาเอง เหอะ!
แก๊ก!
พราวนภาเงยหน้ามองอย่างตกใจ เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกมา ทั้งที่เธอยังไม่ได้เตรียมเปิดเข้าไปด้วยซ้ำ คิริวมองหน้าเธอนิดเดียวก็ดึงเธอเข้าไปกอดไว้แน่น
เท่านั้นแหละ! ความอดทนของเธอก็พังลงอีกครั้ง
“ฮือ ฮือ”
พราวนภากอดคิริวแน่นขึ้น กำเสื้อด้านหลังแรงๆ เพราะเธอรู้สึก โกรธ เจ็บใจ และเกลียด ทำไมบ้านเมืองนี้ถึงเป็นแบบนี้ แค่มีอำนาจมากกว่า อยากจะทำอะ
