ความหวาดกลัว

679 คำ

"เรื่องนี้ค่อยถกกันหลังจากองค์หญิงแต่งเข้าจวนมาแล้ว" ความพยายามขององค์หญิงที่จะอดทนสิ้นสุดแล้ว นางยกมือชี้หน้าเขา "นี่เจ้าคิดจะรวบหัวรวบหางข้าหรือ" "ไม่ผิด"  เขายอมรับง่ายดายแล้วยกชาขึ้นดื่มอย่างไม่เดือดเนื้อร้อนใจ ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำเล็กน้อยเมื่อองค์หญิงสิบสามเอ่ยคำว่ารวบหัวรวบหางออกมาได้โดยไม่กระดากปากหรือเขินอาย ผิดวิสัยกับสตรีผู้อื่นยิ่งการสนทนากับนางวันนี้จึงทำให้หยางเอ้อหลางรู้สึกสนใจนางยิ่งขึ้น เสียงโต้เถียงของคนทั้งสองดังออกไปถึงด้านนอก ทหารต่างแปลกใจที่ท่านแม่ทัพปกติเงียบขรึมอยู่เสมอกลับต่อปากต่อคำกับองค์หญิงสิบสามได้ถึงเพียงนั้น ผิดปกติเป็นอย่างยิ่ง องค์หญิงสิบสามหมดปัญญาแล้ว นางหาเหตุผลนับไม่ถ้วนมาพูดคุยกับเขาแต่คนผู้นี้ยังยืนกรานจะแต่งกับนางท่าเดียว เช่นนี้นางจะทำเช่นไรได้ เบื้องหลังของนางใช่ว่าจะไร้ตัวตนหากนางไม่ทำตามพระประสงค์ตำหนักเทพรวมทั้งพี่ใหญ่อาจจะถูกเสด็จพ่อรังแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม