เมื่อคิดว่าการพูดคุยครานี้ไม่เกิดประโยชน์ หยางเอ้อหลางยังยืนกรานที่จะแต่งงานเช่นเดิม องค์หญิงสิบสามจนปัญญานางไม่อาจหนีงานแต่งได้อีกทั้งไม่อาจหลบเลี่ยงได้จึงคิดตามน้ำไปก่อนค่อยหาโอกาสหย่าในภายหลัง ตอนนั้นนางจะหาข้อเสียของหยางเอ้อหลางแล้วทูลต่อเสด็จพ่อเสียเช่นนี้ก็ง่ายแล้ว องค์หญิงสิบสามถูกส่งตัวเข้าวังในเวลาที่ไร้แสงสว่างแล้ว แม่ทัพหยางเป็นคนไปส่งนางถึงตำหนักด้านใน ทหารหน้าประตูวังไม่มีผู้ใดกล้าทูลแจ้งไทเฮาที่องค์หญิงลอบออกจากวังโดยไม่มีป้ายคำสั่ง องค์หญิงสิบสามเริ่มเห็นผลประโยชน์จากการที่มีเขาผู้นั้นเป็นว่าที่สามีแล้ว นางสามารถใช้อำนาจที่ล้นฟ้าของเขาเบ่งกับทหารเฝ้าประตูได้อยากไปไหนก็เพียงอ้างเขาไม่ต้องแอบหนีไปเช่นเดิมอีก เมื่อไปถึงหน้าตำหนักกลับพบว่ามีคนผู้หนึ่งรอพบนางอยู่แล้ว องค์หญิงใหญ่หลินฉี การเห็นคนทั้งสองกลับมาด้วยกันทำให้องค์หญิงใหญ่รู้สึกขมขื่นอยู่ในใจ "ท่านแม่ทัพ" แม้จะเ