ตบหน้า

737 คำ

องค์หญิงสิบสามรีบโบกมือไล่ สถานการณ์ในตอนนี้อึดอัดยิ่ง หยางเอ้อหลางยังจะยืนอยู่ทำไม "ท่านแม่ทัพ เมื่อเจอท่านแล้วก็ขอพูดคุยเรื่องของเราด้วยสักประโยคได้หรือไม่" องค์หญิงใหญ่ข่มความอายละทิ้งศักดิ์ศรีของตนเองทิ้ง เพื่อได้ทำความเข้าใจกับเขา “ข้ากับองค์หญิงใหญ่ความจริงไม่มีเรื่องใดต้องพูดคุยกันแล้ว หากข้าอยู่ต่ออาจทำให้องค์หญิงใหญ่เสื่อมเกียรติอีกทั้งข้าเป็นว่าที่ราชบุตรเขยขององค์หญิงสิบสามยิ่งไม่สมควรที่จะพูดคุยกับท่านลำพัง ที่เข้าวังมาวันนี้เพราะต้องการมาส่งองค์หญิงสิบสามเท่านั้น” คำปฏิเสธราบเรียบที่เต็มไปด้วยเหตุผลของเขานับว่ารุนแรงต่อจิตใจคนอย่างมาก องค์หญิงใหญ่ใบหน้าร้อนผ่าวกำมือแน่น ในใจพลันรู้สึกเกลียดชังองค์หญิงสิบสามมากขึ้น "ท่านมาส่งสิบสามหรือ" องค์หญิงใหญ่น้ำตาตกใน นางเป็นสตรีที่มีฐานะสูงส่งไม่อาจแสดงอาการอันใดที่จะทำให้ผู้คนครหาได้ พยายามระงับอาการผิดหวังเอาไว้ หยางเอ้อหลางวางตั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม