มือหนาร้อนรุ่มเลื่อนไปบดเคล้าคลึงสัมผัสหนักหน่วงตรงดอกกุหลาบหวานปลายนิ้วมหัศจรรย์เริ่มร่ายระบำวาดลวดลายแห่งเพลิงรักตรงปุ่มกระสันซาบซ่าน ส่วนมืออีกข้างก็กระชากเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างร้อนรนปลดปล่อยความร้อนฉ่าให้เด่นผงาดมาหยอกเอินเริงระบำแทนที่ปลายนิ้วของตนเองแต่ไม่ยอมสอดประสานเข้าไปตามความต้องการของนาราภัทรที่แอ่นดอกกุหลาบเปียกชื้นเข้าหาส่ายสะโพกมนอย่างเร่าร้อน
“จะปฏิเสธมั้ยว่าเจ้าต้องการเรา”
“มะ...ไม่ต้องการ”
นาราภัทรปฏิเสธเสียงปนสะอื้นแต่มือบางกลับโอบกอดไปรอบแผ่นหลังกว้าง พยายามแอ่นเรือนกายเข้าหาความร้อนผะผ่าวที่เต้นตุบๆ จ่ออยู่ตรงปากทางสวรรค์สวยงาม
“ดี...หากเจ้าไม่ต้องการ เราจะไป” เจ้าชายซารีฟร์แกล้งถอนตัวออกห่างหยุดความเร่าร้อนซาบซ่านไว้เพียงเท่านี้เมื่อได้ยินคำปฏิเสธ
“ไม่...อย่าทำแบบนี้”
นาราภัทรผวาตามยกมือจับตรงเอวสอบแล้วกระชากให้เจ้าชายนักรักลดเรือนกายลงมาหาเธออีกครั้ง ใบหน้
