บทที่ 42

1269 คำ

นาราภัทรยังคงกรีดร้องไม่เลิกมือเล็กพยายามคว้าผ้าห่มขนแกะมาปกปิดกายและเมื่อขยับตัวเล็กน้อยก็รับรู้ได้ถึงความปวดระบมทั่วกายโดยเฉพาะตรงกุหลาบงามที่รู้สึกเจ็บแปลบจนต้องสูดปากเบาๆ ใบหน้างามก้มลงมองหลักฐานซึ่งปรากฎเป็นรอยจ้ำแดงๆ ทั่วทั้งปทุมอวบอิ่มทั้งสอง กระดาษ...ที่ว่าขาวซีดก็ไม่เท่ากับใบหน้าของนาราภัทรในขณะนี้ เรียวปากอวบอิ่มกัดเม้มเข้าหากันแน่น ดวงตาคู่สวยมีหยาดน้ำตาหล่อเลี้ยงก่อนจะร่วงเผาะลงมาตามพวงแก้มโดยปราศจากเสียงร่ำไห้ ความเจ็บปวดเสียใจสูญเสียศรัทธาต่อเจ้าชายแห่งอัลนูรีนเผยออกมาให้เห็นทั่วทั้งใบหน้างามและดวงตากลมโตแดงก่ำ “คุณมันอสูรร้าย ปีศาจซาตานกลับชาติมาเกิด” น้ำเสียงที่ต่อว่าเย็นยะเยือก หยาดน้ำตาใสที่ร่วงพร่างพรูจากดวงตาคู่สวยที่จ้องมองมาราวกับกวางสาวได้รับบาดเจ็บทำเอาเจ้าชายซารีฟร์ผู้แข็งแกร่งรู้สึกปวดร้าวลงไปถึงปลายเท้า “น้ำหนาว...เจ้าฟังเราอธิบายก่อน” เจ้าชายหนุ่มครางร้องข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม