มือหนาร้อนผ่าวกดบดเคล้าคลึงให้นาราภัทรรู้ว่าเขาต้องการบรรจงจุมพิตตรงตำแหน่งไหน เมื่อแก้วตาดวงใจพยักหน้าเร็วๆ เป็นการตอบรับเขาจึงพรมจูบเร่าร้อนหนักหน่วงไล่มาตามสันคางแอ่งชีพจรตรงซอกคอระหงปทุมเต่งตึงยอดอกสีชมพูหวานทั้งสองข้าง ปลายลิ้นนุ่มๆ ร้อนผ่าวดุจไฟโลกันต์ลากผ่านสร้างความเสียวซ่านวาบหวิวให้ทั่วเรือนกายหอมกรุ่นและพรมจุมพิตมาถึงดอกกุหลาบงามดูดชิมกลืนกินน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ที่หลั่งพร้อมพรักก็ทำให้แย้มยิ้มออกมาด้วยความสุขใจกับรสชาติแห่งความหรรษาซึ่งดีเลิศกว่าที่เขาคิดไว้หลายสิบเท่า
“เจ้าชาย...น้ำหนาวต้องการเจ้าชาย”
นาราภัทรครวญครางเสียงสั่นกระเส่า มือบางสอดเข้าไปขยุ้มเส้นผมของเจ้าชายซารีฟร์ไว้แน่นบดเบียดเรือนกายดอกกุหลาบงามเข้าหาริมฝีปากร้อนผ่าวมากยิ่งขึ้นราวกับว่าที่เป็นอยู่ยังไม่เพียงพอสำหรับเธอ
ซุ่มเสียงที่เร่งเร้ามือเล็กที่ขยุ้มเส้นผมแล้วเลื่อนมาจิกเล็บกรีดเป็นทางยาวบนบ่ากว้างเรือนกา
