“พระองค์พะยะค่ะ คุณน้ำหนาวเดินตามผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว”
องครักษ์ราชิตกระซิบบอกด้วยภาษาอาหรับพร้อมกับขยับกายลุกขึ้นเตรียมสะกดรอยตามแก้วตาดวงใจของเจ้าเหนือหัว
“เราเห็นแล้วราชิต ตามห่างๆ อย่าให้เพื่อนของน้ำหนาวรู้ตัว”
เจ้าชายแห่งทะเลทรายกระซิบตอบเป็นภาษาอาหรับเช่นเดียวกัน การที่เขาและราชิตสนทนากันด้วยภาษาประจำชาติก็เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงให้คนอื่นได้เข้าใจด้วย
ทั้งเจ้าชายซารีฟร์และองครักษ์ราชิตต่างก็เคลื่อนตัวตามสองสาวไปอย่างเงียบเชียบทั้งๆ ที่มีเรือนกายใหญ่โตแต่บุรุษหนุ่มทั้งสองก็เดินได้อย่างแผ่วเบาไร้เสียงฝีเท้ารบกวนคนอื่น
“ทอมสันเขารอเราที่ไหนหรือแองจิล่า”
นาราภัทรเอ่ยถามเพื่อนสาวเสียงแผ่วเบา ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ ก็รู้สึกสะบัดร้อนสะบัดหนาวเสื้อผ้าที่สวมใส่ก็รัดตึงคับแน่นจนอยากถอดทิ้งให้รู้แล้วรู้รอดไป
“ทอมสันรออยู่ห้องนะ...เอ่อ...ที่ห้องทำงาน” แองจิล่าเอ่ยตอบตะกุกตะกักเกือบหลุดปากแล
