“เราให้สัญญาน่ะ เราจะระวังตัวตลอดเวลา ถ้าหากเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดีเราจะรีบเผ่นออกมาจากงานปาร์ตี้ทันที”
นาราภัทรยกนิ้วชูขึ้นสามนิ้วให้สัญญาเสียงหนักแน่นพร้อมกับฉีกยิ้มแป้นให้น้ำค้างได้หายโกรธแต่เมื่ออีกฝ่ายยังคงจ้องมองเขม็งตีหน้าบึ้งใส่เธอจึงโอบแขนไปรอบบ่าเนียนก่อนจะเอ่ยบอกเหตุผลและขอร้องให้น้องสวได้เข้าใจสาเหตุที่เธอต้องรับงานนี้
“น้ำค้างอย่าโกรธเราเลยน่ะ เราอยากทำงานเก็บเงินให้ได้เยอะๆ บ้านกับโรงแรมจะได้กลับมาเป็นของพวกเราเหมือนเดิม”
“น้ำค้างรู้ว่าตัวอยากเก็บเงินซื้อบ้านมาเป็นของพวกเราอีกครั้ง แต่น้ำหนาวก็ไม่ต้องทำงานที่เสี่ยงแบบนี้และอีกอย่างน้ำค้างก็ช่วยทำงานทั้งคน”
นาราพรรณเอ่ยท้วงเสียงแผ่วเบาเริ่มใจอ่อนยอมจำนนต่อเหตุผลที่แฝดพี่แสนสวยได้เอ่ยออกมา ทุกวันนี้เธอเองก็พยายามทำงานเก็บเงินเพื่อช่วยน้ำหนาวอีกแรง
“น้ำค้าง...” นาราภัทรประคองพวงแก้มแดงปลั่งของแฝดน้องไว้ในอุ้มมือก่อนจะเอ่ย
