“มีอะไรไม่สบายใจก็บอกผมได้นะครับ”
“ขอบคุณมากค่ะ แต่ดาว...” วาดดาวยังพูดไม่ทันจบประโยค เสียงเกรี้ยวกราดคุ้นหูของเมเตโอก็ดังขึ้นเสียก่อน
“วาดดาว!”
“คุณแม็ต”
หน้าตาของเมเตโอเรียบเฉย แต่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง หล่อนจำต้องรีบลุกขึ้น และเดินเข้าไปหา
“คุณออกมาทำไมคะ”
“ถ้าฉันไม่ออกมา จะได้เห็นภาพแบบนี้หรือ” เขาประชด และปรายตามองเมสันที่ตอนนี้กำลังทำหน้างงงวยอยู่
“มันไม่ใช่แบบที่คุณคิดนะคะ ฉันกับคุณเมสันบังเอิญเจอกัน...”
“ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นสักหน่อย กลับได้แล้ว เราจะไปกินมื้อเที่ยงด้วยกัน”
ข้อมือเล็กของหล่อนถูกคว้าหมับ และบีบแรงๆ หล่อนอยากจะดิ้นรน และต่อว่าความเผด็จการของเขา แต่เพราะเมสันมองอยู่จึงไม่อาจจะทำได้อย่างใจคิด
“คุณเมสันคะ เอาไว้พบกันครั้งหน้านะคะ”
แม้จะมึนงงกับภาพที่เห็น แต่เมสันก็ยอมรับการตัดสินใจของวาดดาวแต่โดยดี
“ครับ ถ้าเป็นไปได้ผมไม่อยากให้คุณลา
