สถานที่ทำงานของเมเตโอใหญ่โตจนหล่อนอดที่จะยืนมองด้วยความตะลึงไม่ได้
“คุณรวยมากจริงๆ ด้วย”
“เพราะอย่างนี้ไงล่ะ ผู้หญิงถึงชอบวิ่งเข้าใส่ฉันเสมอ แต่ไม่เคยมีใครมาแผนเหนือเมฆแบบเธอมาก่อน”
เขาเดินมาหยุดข้างหลัง และก้มหน้าลงมากระซิบที่ข้างใบหูเล็กอย่างเหยียดหยามรู้ทัน
วาดดาวห่อไหล่เล็กน้อย และรีบขยับออกห่าง “สักวันคุณจะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น มันเป็นอย่างที่ฉันพูดจริงๆ”
“เลิกแก้ตัวได้แล้ว และเดินตามฉันมา”
แล้วเมเตโอก็เดินผ่านหน้าหล่อนไปด้วยท่าทางสง่างาม พนักงานต่างทักทายเขาอย่างนอบน้อม ในขณะที่หล่อนรีบวิ่งตามหลังไปติดๆ จนไปตามทันที่หน้าลิฟต์ใหญ่
“คุณจะให้ฉันขึ้นไปบนห้องทำงานของคุณด้วยจริงๆ เหรอคะ”
“ใช่”
ประตูลิฟต์ตรงหน้าเปิดกว้างออก พร้อมกับร่างสูงสง่าของเมเตโอเดินเข้าไป หล่อนกำลังจะก้าวตาม แต่เสียงเข้มสั่งให้หยุดเสียก่อน
“ลิฟต์ตัวนี้สำหรับผู้บริหารอย่างฉัน เธอไปใช้ลิฟต์ของพนักงานนู้น”
