“แต่หนู... หนู...”
“ถ้าหนูดาวไม่เห็นด้วย งั้นก็จัดงานแต่งพรุ่งนี้เลย หนูดาวกับเจ้า แม็ตจะได้อยู่ห้องเดียวกันได้”
“ไม่นะครับคุณปู่” คราวนี้เมเตโอร้องค้าน พลางลอบสูดลมเข้าปอดลึกๆ เพื่อระงับโทสะ
“เอาเป็นว่าผมจะทำตามความต้องการของคุณปู่นะครับ”
โอลิเวอร์ยิ้มกว้างอย่างดีใจ “ให้มันได้อย่างนี้สิหลานปู่”
“ครับ” เมเตโอเดินตรงเข้ามาหยุดข้างกายของวาดดาว ก่อนจะรั้งร่างเล็กให้ลุกขึ้นยืน พร้อมกับดึงเข้ามากอดแนบอก
“เรากลับห้องกันเถอะที่รัก คุณปู่จะพักผ่อนแล้ว”
“นี่คนบ้า... ปล่อยฉันนะ” วาดดาวกระซิบใส่หูอย่างโมโห แต่เมเตโอไม่สนใจ ยังคงรัดแน่นเช่นเดิม
“หรือว่าต้องการให้ฉันบอกความจริงกับคุณปู่เรื่องที่ว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเธอน่ะ”
“อย่า... อย่านะ”
“งั้นก็ยืนเฉยๆ ยิ้มหวานๆ และกล่าวราตรีสวัสดิ์กับคุณปู่ซะ” เมเตโอยังคงกระซิบข้างหูของวาดดาวแผ่วเบา
“พูดอะไรกันเบ๊าเบา ปู่ฟังไม่ได้ยินเลย”
“ไม่มีอะไรหร
