ตอนที่ 2 สนมที่ไม่เคยเป็นที่รัก
1336 คำ
500 ปีก่อน เมืองหังโจว
จวนอ๋องตงหยาง
"ท่านอ๋อง ท่านไม่ไปดูท่านพี่หรือเจ้าคะ"
"เหตุใดข้าต้องสนใจนาง เจ้าก็รู้ดีหนิงเซียนว่านางเป็นคนเช่นไร นางทำแบบนี้มาหลายคราเพื่อเรียกร้องความสนใจจากข้า ข้าจะไม่ยอมให้นางสมหวังเป็นอันขาด"
"แต่ท่านอ๋อง..."
"เจ้าไม่ต้องพูดแล้วข้าไม่อยากฟัง ถ้าเจ้าอยากไปดูนางก็ไปเถอะนางเป็นพี่เจ้าข้าไม่ห้าม"
ได้ยินเช่นนั้นหนิงเซียนก็หมดเรื่องจะพูด นางถอยออกไปเงียบๆ ปล่อยให้อ๋องตงหยางอ่านฎีกาต่อไม่รบกวน
นางออกมาจากห้องได้ก็ยิ้มกริ่มด้วยความพอใจ ครั้งนี้หนิงเอ๋อคงจะทำเรื่องหนักเกินไปจริงๆ
นางไม่คิดว่าญาติผู้พี่ผู้นี้จะกล้าลงมือกับสนมใหม่ที่เพิ่งได้รับเข้ามาปรนนิบัติท่านอ๋อง นางกล้าถึงขนาดสั่งลอบสังหารหญิงสาวผู้นั้นเพื่อไม่ให้ท่านอ๋องสนใจสตรีนางอื่นมากกว่าตนเอง
ถึงแม้จะสาแก่ใจหนิงเซียนยิ่งนักที่นางไม่ต้องลงมือทำอะไรเลยแถมยังเป็นคนดีในสายตาของท่านอ๋องอีก แต่ก็รู้สึกลำคาญใจที่หนิงเอ๋อชอบสร้างเรื่องให้ดูเป็นจุดสนใจแก่ผู้อื่นโดยเฉพาะท่านพ่อที่รักนางยิ่งกว่าสิ่งใด
"คุณหนูเราจะไปเยี่ยมนางไหมเจ้าคะ"
"ไปสิ ข้าอยากจะเห็นว่านางใกล้ตายรึยัง"
อ๋องตงหยางมองร่างของหนิงเซียนที่เดินลับตาไป ไม่คิดว่าการที่รับเอาพวกบุตรสาวของหัวเมืองต่างๆ มาเป็นสนมมันจะทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายถึงเพียงนี้
"ซีอันสรุปเป็นนางใช่ไหมที่สังหารบุตรสาวของหัวเมืองใต้"
"ขอรับ พวกชายชุดดำพวกนั้นรับสารภาพว่าเป็นพระสนมหนิงเอ๋อที่สั่งจริงขอรับ"
"อืม ปล่อยข่าวว่านางถูกโจรลอบสังหารระหว่างทางมาที่นี่ ข้าไม่อยากต้องให้มีศึกสงครามเกิดขึ้นเพราะเรื่องพวกนี้"
"ขอรับท่านอ๋อง"
เมื่อสั่งงานเสร็จแล้วอ๋องตงหยางก็หันไปสนใจสิ่งที่ทำค้างอยู่แม้ใจจะหวนคิดถึงเรื่องที่สนมหนิงเอ๋อทำร้ายตนเองแต่ก็ปัดทิ้งไปไม่คิดใส่ใจ
นางคงอยากให้เขาไปหานางคอยเอาใจนางแต่เขาจะไม่ทำเช่นนั้นเป็นอันขาด ขนาดไม่เอาใจใส่ไม่เคยเหลียวแลหรือไม่แม้แต่เคยเรียกตัวนางเข้าปรนนิบัตินางยังเหิมเกริมได้ถึงเพียงนี้
หากเขาให้ความสนใจนางก็เหมือนกับว่าสนับสนุนให้นางสังหารผู้อื่นอีกหน่อยนางคงคิดจะควบคุมเขาแบบที่บิดานางต้องการ
หากหนิงเอ๋อไม่ได้เกิดจากมารดาที่มีเชื้อพระวงศ์เขาก็ไม่มีทางที่จะแต่งตั้งสตรีจิตใจโหดเหี้ยมเช่นนางเป็นสนมเอกแน่นอน
ตำหนักสนมหนิงเอ๋อ
"ฮือๆ คุณหนูท่านไม่สบายถึงเพียงนี้ท่านอ๋องก็หาได้สนใจท่านเลย ข้าสงสารท่านยิ่งนักทำไมท่านถึงได้เจ็บหนักเช่นนี้"
หลินร้องไห้ข้างร่างที่นอนไม่ได้สติของคุณหนูของนางที่จมน้ำอยู่นานขนาดที่ว่าแม้จะรอดชีวิตมาได้แต่ก็นอนไม่ได้สติมานานหลายสิบวันแล้ว
"ท่านไม่น่าทำเช่นนั้นเลย ถ้าท่านเป็นอะไรไปข้าจะอยู่ได้เช่นไรคุณหนู ฮือๆ "
"นางยังไม่ฟื้นอีกรึ"
"คุณหนูหนิงเซียน! "
เพี๊ยะ!!
"บังอาจ! เหตุใดข้าถามถึงไม่ตอบ"
หลินไม่ทันได้พูดสิ่งใดออกไป พอนางหันไปก็โดนฝ่ามือกระแทกหน้านางจนร่างถลาล้มลงกับพื้น มองไปยังผู้ที่ตบนางด้วยสายตาที่ไม่พอใจเวลาลับหลังท่านอ๋องและคุณหนูของนางไม่อยู่หลินจะชอบโดนนายบ่าวสองคนนี้ทำร้ายตลอด
"ข้า...ข้ากำลังจะตอบท่าน"
"ยังจะมาต่อล้อต่อเถียงกับข้าอีก หึ! คุณหนูของเจ้าอาจจะสิ้นลมแล้วก็ได้นะ นางนอนเป็นผักมานับสิบวันแล้ว ทางที่ดีเจ้าหาที่พึ่งใหม่เถอะนะ ถือว่าข้าเตือนด้วยความหวังดี"
พูดจบสนมหนิงเซียนก็เดินจากไปพร้อมเสียงหัวเราะสะใจที่ยังคงเห็นญาติผู้พี่นางยังคงไร้สติอยู่
"อันเจ้าว่านางจะฟื้นไหม"
"ข้าว่ายากนะเจ้าคะ เห็นพ่อบ้านหลี่บอกว่านางจมน้ำไปนานมากกว่านางกำนัลจะมาเจอ"
"ฮ่าๆ เช่นนั้นข้าคงต้องไปตัดชุดเพิ่มเพราะอีกไม่นานข้าจะได้เลื่อนขั้นเป็นสนมเอกแล้ว"
"เจ้าค่ะคุณหนู"
เสียงหัวเราะของสนมหนิงเซียนบีบหัวใจของหลินยิ่งนักจนแทบจะขาดใจ นางหันมามองคุณหนูด้วยความรักและภักดี
"ข้าไม่มีทางไปจากท่านแน่ ถึงผู้ใดจะว่าท่านร้ายกาจเพียงใด แต่กับบ่าวเช่นข้าท่านเปรียบเสมือนเทพเซียนที่มาช่วยให้ชีวิตข้าอยู่ดีกินดีจนถึงทุกวันนี้"
หลินมองไปยังร่างที่เคยขาวนวลเนียนผิวอมชมพูสวย ใบหน้าที่สวยจนไม่มีสตรีนางใดเทียบได้ บัดนี้ซีดเผือดไร้ซึ่งชีวิตชีวาราวกับคนที่ไร้วิญญาณอยู่แล้ว
ความร้ายกาจของสนมเอกบุตรสาวของแม่ทัพถังโจว ตระกูลที่ยิ่งใหญ่ในอดีตจนถึงปัจจุบันนั้นเป็นที่กล่าวขานถึงของคนทั่วทั้งเมือง
ฮ่องเต้องค์ก่อนเกรงว่าอำนาจของตระกูลโจวจะใหญ่โตจนล้มล้างราชวงศ์ได้ จึงส่งบุตรสาวให้ไปแต่งงานกับแม่ทัพถังโจว
แต่องค์หญิงหนิงเหอก็อายุสั้นเสียเหลือเกิน ด้วยร่างกายที่อ่อนแอทำให้หลังคลอดบุตรสาวที่น่ารักได้ไม่นานนางก็ป่วยออดๆ แอดๆ จนสุดท้ายทนต่อโรคภัยร้ายไม่ได้จากไปในตอนที่หนิงเอ๋อกำลังอยู่ในวัยหัดเดินเท่านั้น
ต่อมาราชวงศ์มีการเปลี่ยนแปลงอำนาจ ราชวงศ์ฮั่นขึ้นครองราชย์ทำให้ดูเหมือนอำนาจของแม่ทัพถังโจวจะลดลง
แต่ด้วยว่าอำนาจของตระกูลโจวนั้นยิ่งใหญ่เหล่าเสนาบดีก็เป็นของแม่ทัพถังโจวทั้งหมด
เมื่อเห็นว่าราชวงศ์เปลี่ยนอำนาจการปกครองทำให้แม่ทัพถังโจวเองก็ส่งบุตรสาวที่รักให้แต่งกับอ๋องตงหยางผู้ที่ถือกุมอำนาจมากที่สุดในตอนนี้
ขนาดที่ฮ่องเต้ยังต้องถามปรึกษาทุกเรื่องก่อนตัดสินใจเรื่องใด อ๋องผู้นั้นก็เคี้ยวลากดินไม่ใช่ว่าจะปราบได้ง่ายๆ อย่างที่แม่ทัพถังโจวคิด
แม้จะยอมแต่งกับบุตรสาวของตนแต่ก็ให้นางเป็นแค่หรูเหรินไม่ยอมให้เป็นตำแหน่งหวังเฟยหรือพระชายาที่ใหญ่กว่านั้นอ้างว่ารอผู้ที่เหมาะสม ซึ่งอาจจะเป็นบุตรสาวของตนหรือผู้ใดก็ได้
แม้จะไม่พอใจมากแต่แม่ทัพถังโจวก็ต้องยอมไปก่อน รอให้บุตรสาวนางล่อลวงอ๋องตงหยางให้หลงก่อน อำนาจทุกอย่างจะกลับมาตกอยู่ที่ตระกูลเขาอีกครั้ง แต่ก็ไม่ถึงกับวางใจเสียทีเดียวจึงได้ส่งบุตรสาวต่างมารดาของหนิงเอ๋อเข้ามาเป็นนางสนมของอ๋องตงหยางอีกคน
"ท่านแม่ทัพ พระสนมอาการยังไม่ดีขึ้นเลยขอรับ"
เพล้ง!!
"หมอหลวงมีความสามารถเพียงแค่นี้รึไง หาหมอที่เก่งที่สุดมาหากผู้ใดมันรักษาลูกข้าไม่ได้ก็ตัดหัวมันซะ!! "
ได้ยินเช่นนั้นหมอที่ทำการรักษาแต่อาการของพระสนมเอกก็ไม่ดีขึ้นถึงกับเหงื่อตก ตัวสั่นงันงกกลัวความตาย
ก่อนที่จะร้องโวยวายเมื่อถูกคนของแม่ทัพถังโจวลากออกไปตัดหัวตามที่ได้รับคำสั่งมา ดีที่คิดถูกส่งบุตรสาวคนรองเข้าไปด้วยหากหนิงเอ๋อทำไม่สำเร็จก็ยังมีผู้ที่รับช่วงต่อ
- ผู้เขียน
