บอกเลยว่าตอนนี้หนิงเอ๋อไปไม่เป็นไม่รู้ต้องตอบยังไงให้ท่านอ๋องผู้นี้ใจเย็นลงบ้าง
ซีอันและหลินต่างหันมองหน้ากันด้วยความมึนงงไม่รู้ว่าคุณหนูและคุณชายของตน ไม่เขาใจว่าวันนี้พวกเขาต่างเป็นอะไรกัน นอกจากจะสนทนากันหลายประโยดแล้วท่านอ๋องยังมีท่าทางหึงหวงสนมหนิงเอ๋ออย่างเห็นได้ชัด
"อย่าบอกนะว่าที่เป็นแบบนี้ท่านหึงหวงข้า"
"อะไรทำให้เจ้าคิดเช่นนั้น เจ้าคิดว่าสตรีร้ายกาจสังหารผู้คนไปทั่วเช่นเจ้ายังคงมีสิ่งใดให้ข้าสนใจอีกรึหนิงเอ๋อ"
"งั้นท่านจะมาสนใจข้าทำไม ข้าจะคุยกับใครหรือไปทำอะไรกับใครทำไมต้องมาสนใจด้วย"
"เพราะเจ้ายังขึ้นชื่อว่าเป็นสนมของข้า ถ้าอยากให้ข้าปล่อยเจ้าไปหาชายที่เจ้ารัก เจ้าก็ลองไปคุยกับบิดาของเจ้าดูเสียสิ แต่บอกเจ้าไว้ก่อนว่าข้าไม่สนใจหากเจ้าจะมีใจต่อบุรุษผู้อื่น แต่ต้องไม่ใช่ในนามของสนมของอ๋องตงหยางเจ้าเข้าใจความหมายของข้ารึยัง"
ตั้งแต่มาที่นี่มันคงจะเป็นประโยชน์ยาวที่สุดตั้งแต่
