คิ้วสวยได้รูปนิ่วเข้าหากัน เมื่อสาวใช้นามว่าน้ำอ้อยขยับเข้ามาขวาง เมื่อยามที่ชนัญชิดาก้าวขาลงมาจากบันได "คุณนัญแต่งตัวสวย.. คุณนัญจะไปไหนคะ" "นั่นมันธุระของฉัน ถอยออกไปสิน้ำอ้อย เธอจะมาขวางหน้าฉันแบบนี้ไม่ได้ เจ้านายเธอไม่เคยสอนรึไง.." อดตำหนิไปถึงอีกคนไม่ได้ แม้มันจะไม่ใช่เรื่องราวที่ใหญ่อะไรมากมายก็ตาม "แต่คุณนัญคะ.. คุณเลอสรรสั่งว่า วันนี้ห้ามคุณนัญออกไปไหนค่ะ.." "ห้ามฉันออกไปไหน..?" คิ้วสวยนิ่วเข้าหากันอย่างไม่พอใจ จากนั้นตากลมก็กวาดมอง เพื่อหาคนๆนั้นทันที "คุณเลอคุยกับพี่ทินกรอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ" หลังจากที่ได้รับรายงาน อีกคนก็ขยับกายไปที่นั่นทันที ไม่มีการเคาะประตูส่งสัญญาณ เธอมองข้ามแม้กระทั่งเรื่องมารยาท ชนัญชิดาผลักประตูเข้าไปในห้องทำงาน และพบว่า นายเลอสรรนั่งไขว้ขา ยกสมาร์ทโฟนแนบหู และสายตาก็จับจ้องมาที่เธอตั้งแต่ตอนที่เธอผลักประตูเข้าไป "คุณนัญรอข้างนอกก่อนดีกว่านะคร