[ใบชา]
“ฮะ?” ฉันทำหน้างงกับคนตรงหน้าที่จับมือของฉันเอาไว้เมื่อกี้เขาว่ายังไงนะ?
แม่ทูนหัว...? ฉันไปเป็นแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?
“อย่ามาทำเหมือนจำกันไม่ได้สิ้~” เขาพูดขึ้นฉันไม่ได้จำไม่ได้นะแต่ไม่เข้าใจว่าเขามาเรียกแบบนั้นทำไม?
“ปล่อยมือ”
“เสียงหวานจัง^///^” เขายิ้มพร้อมหน้าที่แดงขึ้นเรื่อย ๆ
“นั่นมันเซริวนิ”
“มาทำอะไรที่นี่อะ?”
“มาหาผู้หญิงคนนั้นเหรอ?”
“ใครอะไม่เห็นเคยเห็นเลย” เสียงรอบข้างที่ดังขึ้นทำให้ฉันเริ่มทำตัวไม่ถูกก็บอกแล้วว่าฉันไม่คนเด่นดังอะไรและการที่เขามาทำแบบนี้มันทำให้ฉันกลายเป็นจุดเด่นของคนรอบข้าง
“ปล่อยมือฉันนะ! เซริว อุ๊บ!” ฉันรีบเอามือปิดปากเพราะเผลอเรียกชื่อของเขาออกไป ที่จริงไม่ได้อยากรู้จักถ้าไม่ใช่เพราะเสียงเสียของเขากระเด็นเข้าหูฉันมาฉันก็คงไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไร
“รู้จักชื่อของว่าที่...สามี! ได้ซะด้วย^^”
“วะว่าที่อะไรนะO-O?” ฉันเอ๋อแดกไปแล้ว
“สา..มี!! หรือเรียกสั้น ๆ ว่าผัว!”
“นาย!!มานี่เลย!!” หมับ!! เพราะสิ่งที่เขาพูดออกมาทำให้ฉันค่อข้างอายมาก! เลยจำเป็นต้องลากเขาออกมาจากตรงนั้นเพื่อหาที่คุยฉันไม่อยากเป็นจุดสนใจเข้าใจไหม?!!
กึก!!
“นายต้องการอะไรแน่??” เมื่อมาถึงด้านหลังตึกซึ่งมันไม่ค่อยมีคนฉันก็หันไปถามเขาทันทีเขาอย่างเขาไม่ควรมาสนใจฉันสิ
“^_________^” แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือรอยยิ้มที่ใบหน้าเป็นจานดาวเทียน
“เป็นบ้าอะไร?”
“ตัวเองจับมือเค้าแหละ >// “โอ๊ยยยยยยย อยู่ดี ๆ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยย” ฉันเผลอตะโกนออกมาจนคนมองกันเต็มไปหมด ฉิบ!! -///-