“คุณเห็นพวกเราด้วยหรือคะ” เนตรทรายเลิกคิ้วขึ้นถาม
“แน่นอน ผมเห็นคุณกับแสนขวัญบนสะพาน แต่พวกคุณหายไปก่อนผมจะตามไปทัน”
“เนตรเห็นว่าใกล้ค่ำและกลัวคุณเป็นห่วง ก็เลยพาแสนกลับบ้าน แต่แสนดื้อนัก อยากอยู่ต่อ อยากไปหาให้ทั่วเมืองทบิลิซี”
ขณะเนตรทรายรายงานให้อเล็กซ์ฟังเป็นฉากๆ แสนขวัญได้แต่เบิกตาอ้าปากค้างกับสิ่งที่เนตรทรายได้ทำอยู่ ซึ่งตรงกันข้ามเมื่ออยู่กับเธอ
“เนตร! เธอเป็นคนบอกฉันเองว่าคุณอเล็กซ์อนุญาตให้พวกเราออกไปเที่ยวได้ แล้วทำไมตอนนี้มาพูดว่าฉันเป็นคนบังคับเธอให้ออกไปข้างนอกล่ะ”
“เนตรบอกแสนเมื่อไรว่าคุณอเล็กซ์เป็นคนอนุญาต แสนสมองเลอะเลือน อยากเจอผู้ชายเลวๆ คนนั้นมากกระทั่งโกหกได้ทุกคน แถมยังมาประเทศจอร์เจียโดยไม่สนใจฟังเสียงห้ามของใครด้วย”
“เนตรทราย!”
แสนขวัญเค้นเรียก จ้องหน้าเพื่อนรักราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน ต่อหน้าอเล็กซ์ ไม่นึกว่าเนตรทรายจะพูดกลับตาลปัตรไปคนละเรื่อง
“ผู้ชายค
