หลังจากถูกลงโทษที่แอบหนีไปเที่ยวข้างนอกด้วยไฟสวาทอันเร่าร้อน แสนขวัญก็เข็ดไปหลายวัน อีกทั้งถูกอเล็กซ์และเฟอร์นัน รวมทั้งคนรับใช้ในบ้านคอยจับตามองไม่ห่าง ราวกับเธอเป็นนักโทษฉกรรจ์ก็ไม่ป่าน หญิงสาวจึงได้แต่นั่งๆ นอนๆ อยู่ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่
และเมื่อนึกถึงภาพถ่ายอันเป็นปริศนา อยากดูรูปอีกสักครั้งเผื่อว่าจะจดจำได้ว่าเป็นสถานที่ใดในเมืองทบิลิซี ที่เธอเคยไปเที่ยวมา จึงหยิบกล้องถ่ายรูปออกมาเปิดดูภาพ แต่แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อไม่มีภาพดังกล่าวอยู่ในกล้องถ่ายรูปของเธอแล้ว
“รูปหายไปไหน”
แสนขวัญถึงกับน้ำตาคลอ เปิดเลื่อนดูภาพทั้งหมดซ้ำไปซ้ำมา เพื่อให้แน่ใจว่าภาพอัน
เป็นตัวแปรสำคัญ ที่จะช่วยให้เธอตามหาผู้ชายผู้เป็นปริศนาพบ ได้หายไปจากกล้องถ่ายรูปจริงๆ
“โธ่...ไม่มีรูปอยู่แล้ว”
ริมฝีปากบางสั่นเทาขณะพึมพำออกมาด้วยความเสียใจ มั่นใจว่าตนเองไม่ได้ลบภาพออกไปจากกล้อง และก็มีแค่เพียงเธอกับเนตรทรายเท่านั
