นกหงส์หยกข้าใครอย่าหมาย

ข้อต่อรอง 1.3

ธิดาดอยตัวสั่นในอ้อมกอดองค์รัชทายาท สั่นจากไอร้อนจากเพลิงเสน่หาที่เข้ามาปกคลุมกาย สั่นจากความประหม่าและเขอะเขินกับสัมผัสรัญจวน สั่นจากความตื่นเต้นกับบทรักบทสวาทครั้งแรกในชีวิต

“เจ้าตัวสั่นเหมือนนกเลย”

เขาพูดหลังปล่อยปากสาวให้เป็นอิสระ จูบซ้ำๆ หลายครั้ง ก่อนบดจูบลงไปใหม่ คราวนี้ยาวนานไม่ต่างกับครั้งแรก

อาการสั่นของธิดาดอยเพิ่มมากขึ้น เมื่อเขาวางมือลงบนทรวงอกคู่อวบที่ปราศจากเครื่องห่อหุ้ม เขาบีบจับก่อนเพิ่มแรงเป็นขยำ ใช้ปลายนิ้วแตะสัมผัสยอดถัน หมุนเล่นช้าๆ ดึงรั้งหน่อยๆ จากนั้นก็ประคองเคล้น ในขณะที่ปากบางได้รูปยังคงไม่ห่างปากนุ่ม นำพาความซ่านเสียวเข้าสู่กายสาว

 ธิดาดอยเริ่มนั่งไม่ติด ขยับตัวไปมาคล้ายสะบัดความร้อนรุ่มออกจากผิวกาย ทว่าความร้อนไม่ห่างหาย กลับเพิ่มทวีทุกครั้งที่เขาสัมผัสตัวเธอ ไม่ว่าจะเป็นดอกบัวงามที่ถูกเคล้นคลึงเมามัน ยอดถันถูกปั่นจนกายาสาวสะท้าน หรือแม้แต่จุมพิตก็สร้างความเร่าร้อนให้ไม่น้อย คนไร้ประสบการณ์ถูกชายหนุ่มเจนเวทีถ่ายเทลาวาสวาทให้ต่อเนื่อง แล้วดูเหมือนว่า องค์รัชทายาทไม่หยุดเพียงแค่นี้

ร่างงามถูกผ่อนลงบนที่นอน โดยมีกายชายทาบทับ เขาเริ่มปฏิบัติการเสน่หาลำดับต่อไป ผละห่างริมฝีปากจิ้มลิ้มที่บดจูบจนหนำใจ เพื่อไปยังจุดอื่นที่เขาคิดว่า น่าค้นหาเป็นที่สุด แต่ก่อนจะถึงจุดนั้น องค์รัชทายาทแวะทักทายดอกบัวบานสองดอกบานสะพรั่ง แทะเล็มปทุมถันสีสวย อ้าอมและดูดดึงผลัดเปลี่ยนทั้งซ้ายขวา

“อา...อา” ธิดาดอยครางด้วยความเสียวกระสัน หน้าแดงจากไอพิศวาสที่เข้าครอบงำ มือข้างหนึ่งลูบแผ่นหลังเขา อีกข้างป่ายปาดบนที่นอน

องค์รัชทายาทสำราญใจกับการชื่นชมภูเขาลูกย่อม ที่มีแรงดึงดูดมากมายจนไม่อยากละห่าง สลับเปลี่ยนแทะเล็มข้างนั้นข้างนี้ ปลายลิ้นสะบัดพลิ้วปทุมถัน มือใหญ่ประสานงานกับปากและลิ้น คลึงเคล้นความอวบใหญ่ ไม่แปลกที่เวลานี้เลือดลมในกายธิดาดอยเดือดพล่าน เดือดประหนึ่งกาน้ำตั้งอยู่บนกองไฟ

“อ๊า...ทะ...ท่าน...อืม”

ธิดาดอยไม่อาจกลั้นเสียงครางได้ ความกระสันซ่านเล่นงานคนอ่อนประสบการณ์ เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่า ความร้อนจากไอสวาทมันจะรุนแรงเช่นนี้ เสมือนภูเขาไฟที่พร้อมจะปะทุได้ทุกเมื่อ เม็ดเลือดในกายสูบฉีดเร็วแรง

ใบหน้าองค์รัชทายาทเคลื่อนต่ำลงไปตามหน้าท้องไร้ไขมัน เขาจูบเบาๆ ไปตามผิวเนื้อบริเวณนั้น จูบไปพร้อมกับใช้ลิ้นไล้เลีย ธิดาดอยเกร็งหน้าท้องจนขึ้นรูป เกร็งรับความสยิวที่แลบเลียผิวกาย หญิงสาวใจหายวาบ เมื่อเขานำหน้าไปฝังอยู่ตรงใจกลางร่าง

“โอ้...ไม่...ไม่ดี”

เสียงห้ามดังแผ่ว เป็นเสียงห้ามที่มีความดังไม่มากพอ และหยุดการกระทำที่มาจากความตั้งใจของเขาไม่ได้ เวลานี้เขาฝังใบหน้าเชยชมดอกไม้งามแรกแย้ม จับโคนขาสาวขยายไปทางด้านข้าง เพื่อให้ตนเองสะดวกในการดอมดม

“อืม” องค์รัชทายาทพึมพำขณะสูดดมกลิ่นกายสาว เป็นกลิ่นหอมที่เรียกเลือดเรียกลม กระตุ้นอารมณ์สวาทได้เป็นอย่างดี ปลายลิ้นนุ่มอุ่นร้อนชำแรกไปตามร่องกลีบดอกไม้ ตวัดจากล่างสู่บนก่อนวกลงล่างใหม่แล้วย้อนกลับขึ้นไปอีกครั้ง

“อา...อา...อา” เธอครางเสียงหวานเสียงสั่น ความเสียวกระสันอันรัญจวนเล่นงานธิดาดอยหนักมากขึ้น จุดซ่อนเร้นถือเป็นจุดอ่อนไหวของอิสตรี เขากระตุ้นมากเธอก็ร้อนกายมาก ยิ่งเขาใช้ไรฟันขบเม้มและดูดดึงเกสรเม็ดน้อยแต่อานุภาพไม่น้อย กำลังทำให้เธอตกอยู่ในพายุคลั่ง

“โอ้...เสียวค่ะ...อืม” ศีรษะธิดาดอยสะบัดอยู่บนที่นอน เสียวซ่านทุกรูขุมขน เธอยกสะโพกรับปากและลิ้นที่ไม่ละห่างไปจากดอกกุหลาบกลิ่นหอม เขาละเลงลิ้นซอกซอนไปทั่วส่วนนั้น ไม่เว้นแม้แต่ภายในคูหาสวรรค์ก็ถูกลิ้นเขาเข้าไปสำรวจ จนพบเจอน้ำหวานรสเลิศที่เขาไม่รีรอจะดื่มชิม

ประสาททุกส่วนของธิดาดอยตื่นตัว เมื่อถูกปาก ลิ้นและมือหนาทำงานพร้อมเพรียง ความสุขแปลกใหม่ที่ไม่เคยพบพานเกิดขึ้น ภายในกล้ามเนื้อสาวกระตุกถี่ หัวใจเธอเต้นแรง ยิ่งเขาใช้ปลายนิ้วสะกิดเม็ดทับทิมเร็วรี่ ปากจูบซับน้ำเสน่หา ความสุขที่ว่านี้ก็วิ่งเข้าใส่เธอ ร่างสวยเกร็ง ถอยสะโพกหนี แต่เขาก็เหลือร้าย จับสะโพกเธอไว้มั่นเพราะเขายังต้องการเสพความหวานที่มาพร้อมกับกลิ่นรัญจวนอารมณ์

“พะ...พอ ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว...อา” เธอร้องบอกเสียงสั่น กายก็สั่นตามเสียง “ได้โปรด...”

เป็นคำเว้าวอนที่องค์รัชทายาทเองก็มีความปรารถนาแรงกล้า อยากสานต่อบทสวาทที่เขามั่นใจว่า จะวิเศษกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา สาวใต้ร่างทำให้เขารู้สึกว่า ตนเองมีพลังทางเพศไร้ขีดจำกัด

“ข้าก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน” องค์รัชทายาทตรัสตรงจุดนั้น จูบซ้ำหลายครั้งก่อนตัดใจออกห่าง หยัดตัวยืนเต็มความสูง เร่งรีบถอดเสื้อผ้าของตนออกจากกายอย่างรวดเร็ว ขณะถอดสายตาไม่เคลื่อนไปจากเรือนร่างเปล่าเปลือยสวยโสภา และชวนมองมากกว่าสตรีที่เขาพบพาน “เจ้าสวยมากเหมยเหมย สวยที่สุด”

ธิดาดอยมองเจ้าของเสียงที่เวลานี้อวดเรือนร่างบึกบึน ร่างกายเขาสวยงามด้วยกล้ามเนื้อสมบูรณ์ แต่พอหลุบตามองอวัยวะกลางร่างหนา เธอก็แทบเบือนหน้าหนี ความน่าเกรงขามกลางร่างชาย เพราะมันอุดมสมบูรณ์ไม่ต่างกับเรือนร่างเขาเลย

“ไม่ต้องกลัว เชื่อสิว่า มันจะทำให้เจ้ามีความสุข” เขาตรัสเหมือนรู้ความคิดธิดาดอย ก่อนที่เขาจะนำตัวเองมาแนบชิดกายสาว ลูบเนื้อตัวเธอไปมา “ข้าต้องการเจ้าเหลือเกินเหมยเหมย เจ้าเป็นสตรีเพียงคนเดียวที่ทำให้ข้าคลั่ง”

องค์รัชทายาทจูบต้นแขนธิดาดอย ไล่ไปตามบ่า วกลงมายังเนินอก จูบแผ่วเบาตรงเนินสวยไต่ขึ้นไปจนพบปลายยอด

“อา...อา” ความซาบซ่านที่ได้รับ ส่งผลให้เกิดเสียงร้องคราง

ชายหนุ่มนักรักคร่อมร่างเล็ก ใช้หัวเข่าแยกเรียวขาสวยให้ออกไปทางด้านข้าง ปากทางถ้ำเปิดแง้มคอยท่า มีหรือที่เขาจะไม่เข้าประชิดเมือง

“โอ๊ย! เจ็บ” ธิดาดอยร้องออกมาตามความรู้สึกที่ได้รับ ความใหญ่โตของเรือนกายชายที่แทรกเข้าในตัวมีขนาดไม่ใช่น้อย ส่วนเธอเองก็ใหม่สดในเรื่องนี้ ช่องทางรักไม่มีใครเคยแตะต้อง ยามเขาดันสิ่งนั้นเข้าไปในตัวเธอ จึงเกิดความเจ็บ ทว่าเขาเหมือนรู้ ค่อยๆ ดันไม่เร่งรีบ แม้ว่าใจอยากจะดันไปให้สุดทางในครั้งเดียว

“โอ้ว...สุดยอดเหมยจ๋า ข้าสะท้านไปทั้งตัวเลย...อูวว์”

ทุกช่วงจังหวะที่เขาประสานร่าง เขาเกิดความรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด แม้จะเจ็บความเป็นชายที่ถูกโอบรัดจากผนังเนื้อด้านใน ทว่าก็ไม่หยุดเคลื่อนไหว เขาค่อยๆ ดันพร้อมกันนี้ยังก้มหน้าครอบครองปลายถันของเธอไปด้วย ให้ความเสียวซ่านขับไล่ความเจ็บปวด และเมื่ออาวุธประจำตัวองค์รัชทายาทผ่าเยื่อพรหมจรรย์ไปจนสุดเส้นทางสวาท เขาก็เริ่มบรรเลงเพลงรักทันที

“เดี๋ยวอีกสักพักก็หายเจ็บ แล้วต่อจากนั้นจะเป็นความสุขของเราทั้งคู่”

น้ำเสียงอ่อนหวานและอ่อนโยนของเขาเอ่ยบอกธิดาดอยที่พยักหน้ารับรู้กับบทเรียนบทใหม่ที่ต่อจากนี้เธอคงได้เรียนรู้มากขึ้นเรื่อยๆ ในทุกๆ คืน

แรงขับเคลื่อนขององค์รัชทายาเชื่องช้าในคราแรก ก่อนจะเพิ่มแรงกำลังในเวลาต่อมา ความเร็วแรงของเขาส่งผลให้ร่างงามกระเพื่อมไหวไปตามแรงโยก ความสุขจากรสกามในแบบฉบับเต็มเกิดขึ้น เธอเกร็งร่าง ปากร้องครางและส่งเสียงกรีดร้องรับความสุขสม

“อา...อา...อืม...ท่าน...อา”

ความชำนาญขององค์รัชทายาท ทำให้ธิดาดอยสุขสมสองครั้งติด เป็นความสุขที่เธอไม่คิดว่า จะทำให้หัวใจดวงนี้เบิกบาน เธอมองเห็นทุ่งดอกไม้ขนาดใหญ่ โล้ไปตามแรงลม มีผีเสื้อบินมาเกาะดูดดื่มเกสรจากดอกไม้เบ่งบาน มันคือสวรรค์ในแบบส่วนตัวที่เธอคงหาจากที่ใดไม่ได้

“เหมยเหมย...อา...เหมยเหมย”

เขาไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อน เขาอยู่บนตัวสตรีมานักต่อนัก เคลื่อนไหวเร่าร้อน โยกโยนเร็วแรง ทว่ากลับไม่มีใครให้ความสุขกับเขาเท่าธิดาดอย ทุกจังหวะขยับเข้าออก คือความมันอันหฤหรรษ์ ไม่อยากหยุด แต่องค์รัชทายาทไม่อาจคุมระเบิดเวลาที่จุดอยู่ตรงส่วนปลายกายชายได้ จวนเจียนจะระเบิดเต็มแก่

“อา...ท่าน”

“เหมยเหมยจ๋า...อูวว์...ตัวข้าสั่นไปหมด...อา...โอ้ว”

สิ้นเสียงครางองค์รัชทายาท เขาดับเบิ้ลเครื่องรัวถี่ กระโจนร่างเต็มแรงเพื่อส่งตัวเองไปแตะขอบสวรรค์ที่สุขทั้งกายและหัวใจ อาบไปทั่วดวงจิต หลังจากปล่อยสายพันธ์ธรรมชาติรินรดดอกไม้งาม ร่างสูงใหญ่ซวนซบอกนิ่มของธิดาดอยทันที

“เจ้าเหนื่อยหรือไม่” องค์รัชทายาทถาม เมื่อลมหายใจปรับสู่ภาวะปกติ ทว่าคนที่เพิ่งผ่านสนามรักครั้งแรกยังไม่หายเหนื่อย ยังหอบหายใจแรง เม็ดเหงื่อชุ่มตัว “แต่ข้าหายแล้ว เรามาเริ่มกันใหม่เลยนะ ข้าปรารถนาในตัวเจ้าเหลือเกิน เหมยเหมย”

ธิดาดอยไม่อาจห้ามปรามหรือทักท้วงอันใดได้ แม้แต่เสียงพูดยังไม่เปล่งออกมา เสียงที่พ่นออกมาคือเสียงครางหวานกระเส่า ดังพร้อมกับเสียงครวญครางห้าวต่ำ ดังประสานก้องกังวานดุจดังเพลงรัก เคล้าคลอความสุขไปจวบจนที่เขาพอใจ