..ห้องนอนของอาทิตย์..
ร่างใหญ่นอนทอดกายบนเตียงขนาดคิงไซต์อย่างไร้สติ ใบหน้าซีดขาว ตอนนี้เสื้อผ้าของเขาถูกเปลี่ยนใหม่ ที่หัวมีผ้าสีขาวพันอยู่ ข้างๆเตียงมีคุณหมอนั่งตรวจอาการอย่างใกล้ชิด
“หนูทอฝัน หนูทำเจ้าอาทิตย์เจ็บขนาดนี้จริงๆ หรอจ้ะ”
คุณลุงถามฉันแล้วมองเหมือนไม่เชื่อ ฉันหันไปยิ้มแหยๆ แล้วพยักหน้ารับเบาๆอย่างรู้สึกผิด เอาจริงก็ไม่ได้ตั้งใจทำให้เจ็บหนักขนาดนี้ แค่หมั่นใส้เฉยๆ แต่ช่วยไม่ได้อารมณ์มันพาไป
“แม่ว่าเราต้องคุยกันแล้วล่ะ” แม่มองหน้าฉันตาเขม้ง
“แม่ขา แต่ฝันไม่ได้ตั้งใจก็พี่เขากวนโมโหฝันก่อนนิน่า” เสียงอ้อน
ระหว่างที่เรากำลังคุยกันคุณหมอก็ลุกเดินเดินเข้ามาพอดี
“แผลไม่เยอะนะครับแต่ลึกแล้วก็น่าจะแรงพอสมควร” พอหมอพูดคุณลุงกับคุณแม่ก็หันมามองหน้าฉันพร้อมกัน
“^^ ฝันบอกแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ จริงๆ นะคะ” ฉันรีบพูดซ้ำ
“ที่หมดสติก็เพราะเสียเลือดเยอะ เบื้องต้นดูแล้วไม่อันตรายสามา
