“พี่อาทิตย์!!” มินเรียกเบาๆ แต่ทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัว “อุ้ย! เห็นใกล้ๆ ยิ่งหล่อ ดูดี” เพื่อนในกลุ่มแซว “อ้าว พี่อาทิตย์ มาทานด้วยกันสิครับ วันนี้ผมเลี้ยง^^” “กูไม่กิน ทอฝันกลับบ้าน” ดุ ทุกคนหันมองหน้าฉันเป็นตาเดียวกัน มีเพียงพี่ชินกับมินเท่านั้นที่เฉยๆ เพราะรู้แล้วว่าเราสองคนมีสถานะอะไร “คือ..เขาเป็นพี่ฉันน่ะ เห่อๆ” ฉันหันไปบอกเพื่อนๆยิ้มแห้งๆ “พี่ชาย ว้ายยย!!” เสียงกรี๊ดของเพื่อนๆในกลุ่มดังขึ้น จนน่ารำคาญ “ทอฝันเธออยากมีพี่สะใภ้สวยๆแบบนี้มั้ย” “แบบฉันดีกว่า ฝากเนื้อฝากตัวหน่อยนะ” เพื่อนๆในโต๊ะพากันพูดแข่งกัน “ไม่อ่ะ แค่นี้ฉันก็จำหน้าพี่สะใภ้ไม่หมดแล้ว” ฉันเหลือบมองบนเบะปาก ก่อนจะหันไปมองหน้าบางคนที่ยืนทำหน้านิ่งเข้ม อยู่ข้างๆ “เดียวผมไปส่งก็ได้ครับพี่” “มึงอย่าเสือก” เสียงดุ “พี่อาทิตย์! ทำไมพูดไม่เพราะคะ ฝันโทรบอกคุณแม่แล้วว่าจะไปนอนบ้านมิน2-3วัน อนุญาตแล้วด้วย” ฉันจ้องหน้าเ