>>บ้าน.>talking
ผมต้องขอบคุณ แม่เลี้ยงที่น่ารักของผมที่เชื่อใจให้ผมได้สิทธิ์ในการดูแลยัยแสบนี้ ถ้าพูดไม่ฟังจะจับเอาให้เดินไม่ได้เลยคอยดู
เธอเดินสะบัดขึ้นห้อง ปล่อยให้พ่อผมกับแม่ของเธอทะเลาะกันต่อ ผมมองดูเธอเดินขึ้นห้องอย่างหมั่นเคี้ยวอยากจะจับเอาตอนนี้ให้หายอยาก แต่ต้องอดใจไว้ก่อนเพราะเดียวคืนนี้ผมจะไปเช็คเองว่าเธอไม่ได้ไปเอากับใครมาจริงๆ
ห้าทุมเกือบเที่ยงคืนผมเดินมาเคาะห้องของทอฝันเบาๆ ทุกอย่างเงียบผิดปกติ ผมโทรหาเธอหลายสาย แต่ก็ไม่รับแถมตัดสายผมทิ้งอีก คงเหลือแค่วิธีเดียว ปีนระเบียง ครับฟังไม่ผิด ผมปีนระเบียงจากห้องตัวเองออกมาที่ห้องทอฝัน
กึกๆ กึกๆ
“ล็อค หรอวะ เชี่ยเอ้ย” เสียงบ่นในเงามืด
ในห้องปิดไฟมืดสนิทไม่มีการเคลื่อนไหวของคนในห้อง สงสัยเธอคงหลับแล้ว ฝากไว้ก่อนเดียววันหลังคงต้องสั่งสอนกันบ้างซะแล้ว
.
.
.
>>>เช้า>มหาลัย XX
ผมขับรถมาจอดรอที่หน้าคณะ อย่างเ
