Ep7

1360 คำ

>> 06.30 น. ..ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ.. นาฬิกาปลุกข้างหัวเตียงดังจนฉันสะดุ้งตื่น มันเป็นเวลาที่ถูกไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ตื่นเช้ามาก็เหมือนร่างจะพังยังไงไม่รู้ มันเพลีย เจ็บตามเนื้อตามตัวไปหมด อีกอย่างฉันพึ่งจะได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมงเอง เพราะเมื่อคืน- พอความคิดหยุดลง หันมองคนข้างๆก็ไม่อยู่แล้ว วันนี้ฉันนัดกับพี่ชินไว้ว่าเราจะไปดูหนังกัน ติ๊ง! เสียงข้อความจากพี่ชินถูกส่งเข้ามาพอดี เขาบอกว่าจะมาถึงประมาณ7โมง มองนาฬิกาที่หัวเตียง “ครึ่งชั่วโมง!! ตายแล้ว” ฉันรีบแก้ผ้าวิ่งเข้าห้องนำ้ตัวเปล่า ทำธุระส่วนตัวเสร็จกำลังจะเดินออกมาก็เห็นพี่อาทิตย์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว 0.0 “มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ เดียวแม่กับคุณลุงก็มาเห็นหรอก” พูดพรางเดินเข้าไปนั่งที่ต้นขาแกร่ง แขนคล้องที่คอหลวมๆ เขาเงียบมองหน้าฉัน “จะไปไหน” ใบหน้าเรียบเฉย “ไป ไปไหนคะ ไม่มี๊” เสียงสูงไม่มีพิรุธเลยจริงๆ “เอานี้ กินซะถ้าไม่อย่างเป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม