ผมกำลังแต่งตัวจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเหมือนเดิม ส่วนทอฝันเองก็กำลังเช็ดทำความสะอาด เธอทำหน้างอลใส่ผม
“เป็นไร พี่ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” ผมทำหน้าตีมึนไม่รู้เรื่อง
“กางเกงในเปียกหมดเลย ขาดเรียนอีกต่างหาก ยังจะบอกว่าไม่ได้ทำอีกหรอคะ”
“ใครให้ดื้อเองละครับ เด็กดื้อก็ต้องโดนตี”
“ตีบ้า ตีบ้อ อะไร >o> เราสองคนเดินออกมาจากตึกกำลังจะกลับบ้าน แต่ก็ต้องมาเจอกับมารกวนใจ
“สวัสดีครับพี่อาทิตย์ ไงครับน้องทอฝัน แล้วมาด้วยกันได้ไงครับ รู้จักกันหรอ” เสียงของชินทักขึ้น เขามองหน้าสองคนสลับไปมาอย่างสงสัย
“ค่ะพี่ชิน เรียนเสร็จแล้วหรอคะ อ่อ พี่อาทิตย์เป็นพี่ฝันเองค่ะ^^”
นี้เธอตอบได้อย่างเต็มปากแถมยังยิ้มหน้าบาน พี่น้องกันตรงไหนวะ แม่งเอ้ย
ผมคิดในใจ ทั้งที่อยากจะตะโกนออกมาดังๆ
“พี่ชายหรอ แบบนี้ผมต้องฝากเนื้อฝากตัวแล้วก็ต้องเอาใจพี่อาทิตย์มากๆแล้วนะครับ^^”
“ไม่ต้อง ฉันไม่ชอบให้ใครมาเอาใจ” ผมเห
