BARBARIC รุ่นพี่คนเถื่อน

BARBARIC04:ไม่ได้ชอบ

BARBARIC 04

****************************

[KHIRO : SAID]

ผมกลับมาที่ห้องของตัวเองหลังจากที่ไปส่งผู้หญิงอีกคนเสร็จแล้ว ที่จริงก็ตั้งใจจะค้างกับเธอนั่นแหละแต่พอมิลินเข้ามาขวางเอาไว้ผมก็หมดอารมณ์ไปเลย และไม่อยากไปต่อที่ไหนอีก

ที่ผมต้องปฏิเสธมิลินน่ะไม่ใช่ว่าเธอไม่สวยหรือไม่น่ารักสำหรับผมนะ เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและน่ารัก

แต่ที่ผมไม่ได้รักเธอมันเป็นเพราะว่าผมเอ็นดูเธอในฐานะน้องสาวมาตลอด แต่พอเธอมาสารภาพรักผมมันก็ทำให้ผมมองเธอเปลี่ยนไปทันที

ตอนแรกผมคิดว่าเธอจะคิดกับผมแค่พี่น้องเท่านั้น และที่ผมตามเอาใจเธอตามดูแลเธอมันเป็นเพราะผมอยากมีน้องสาว

และผมก็ทำไปในฐานะพี่น้องกันเท่านั้นไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้นเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้เธอคิดไปไกลว่าผมเองก็คิดแบบเดียวกับเธอ

ส่วนวันที่เราสองคนมีอะไรกันมันเป็นเพราะเธอมาเสนอตัวให้ผมและแม่งแก้ผ้าต่อหน้ามีเหรอที่กูจะไม่เอา

แต่ก่อนที่จะขึ้นเตียงผมเองก็ถามเธอแล้วนะว่าจะทำแบบนี้จริงๆ ใช่มั้ย เพราะผมแม่งทำเลวกับเธอมาตลอดแต่เธอก็เลือกที่จะอ้าขาให้ผมเอา

ถ้าผมเอาแล้วผมจะทิ้งทันที และคำตอบของเธอก็คือเธออยากอ้าขาให้ผมเอา แต่พอเรามีอะไรกันแล้วเธอก็เริ่มเยอะกับผมมากขึ้น

เริ่มเข้ามาทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมหนักกว่าเดิม แล้วไหนจะอ้างสิทธิ์ว่าผมได้ตัวเธอไปแล้วผมต้องรับผิดชอบ

กูแม่งจะรับผิดชอบห่าไรวะในเมื่อได้ตกลงกันก่อนเอาแล้วว่าผมจะเอาแล้วทิ้งและเธอก็เต็มใจเอง แล้วแบบนี้แม่งผิดตรงไหนวะ

ไลน์

ผมหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมีคนส่งข้อความไลน์มาหา พอเปิดขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นชื่อของมิลินที่ส่งมาหาผม

เธอมักจะส่งมาแบบนี้ทุกวันผมอ่านแต่ก็ไม่ได้ตอบกลับไป เมื่อก่อนก็ตอบนะตอนที่เธอยังไม่ได้มาสารภาพรักกับผม

แต่พอเธอบอกรักผมนั่นมันเลยทำให้ผมไม่อยากตอบกลับเธอ ไม่อยากให้เธอเข้าใจผิดคิดไปเองว่าผมเริ่มมีใจให้เธอแล้วไง

ผมคิดว่าเธอควรที่จะเจอผู้ชายที่ดีกว่าผม ไม่ใช่คนเหี้ยอย่างผม เพราะผมรู้ตัวดีว่าเราสองคนไม่เหมาะสมกันหรอก

มิลิน : หนูกลับมาถึงห้องแล้วนะคะ

มิลิน : พี่ไคโรก็รีบกลับห้องนะ หนูเป็นห่วง

ทั้งที่เธอก็รู้นะว่ายังไงแล้วผมก็ไม่คิดที่จะตอบกลับเธออยู่ดี แต่เธอก็ยังเลือกที่จะส่งมาหาผม ผมไม่ได้ไม่ชอบเธอ ไม่ได้มีอคติกับเธอ และไม่ได้เกลียดเธอ

แต่มันเป็นเพราะว่าผมไม่ได้คิดแบบเดียวกับเธอแค่นั้นเอง ที่บอกว่าไม่ได้รักเธอเพราะผมเอ็นดูเธอแค่น้องสาวเท่านั้น

แต่มันก็มีบ้างที่เวลาเห็นเธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่นแล้วรู้สึกหงุดหงิด อาจจะเป็นอาการหวงน้องสาวมั้ง

แต่ก็นั่นแหละเธอไม่ใช่น้องสาวของผมแล้วไง แม่งมีพี่น้องที่ไหนท้องชนกันบ้างล่ะ เอากันหลายน้ำด้วยไงคืนนั้น

คำว่าพี่น้องคงไม่มีอีกต่อไปแล้วล่ะ ผมไม่ใช่คนดีและไม่ได้เป็นคนที่มิลินควรรักหรอก ใครๆ ก็บอกว่าผมมันเหี้ย

และใช่ ผมมันเหี้ยจริงๆ ผมเคยทำร้ายแฟนเก่าจนเธออยู่กับผมไม่ได้เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง สันดานของผมมันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว

ที่ผมต้องพูดกูมึงกับเธอเพราะอยากให้เธอรู้ไงว่าผมมันเหี้ย เธอไม่ควรรักคนเหี้ยอย่างผม ไม่ควรเอาหัวใจมาฝากไว้ที่ผมด้วยซ้ำ ไม่อยากให้เธอต้องเสียใจไปมากกว่านี้

แต่คิดว่ามันคงไม่ทันแล้วเพราะผมทำให้เธอเสียใจไปแล้วไง แม่งเล่นเอาแล้วทิ้ง ถามหน่อยเหอะมีผู้หญิงที่ไหนไม่เสียใจบ้างล่ะ

แต่ผมก็บอกเธอตลอดว่าผมไม่ใช่ผู้ชายที่เธออยากให้เป็น สันดานผมมันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วที่เอาผู้หญิงแล้วทิ้ง

ไลน์

มิลิน : ถ้าหนูอยากไปหาได้มั้ยคะ

มิลิน : หนูอยากเจอพี่ไคโรมากเลยนะคะ

ไคโร : ไม่ได้อยากเจอเธอ ถ้าส่งมาไม่เลิกจะบล็อกแล้วนะ

ผมพิมพ์ตอบกลับไปทันทีเพราะไม่อยากให้เธอส่งมาเยอะแยะมากมาย แม่งขี้เกียจตอบและขี้เกียจอ่านไง ไม่นานมันก็ขึ้นว่าอ่านแล้วและเธอก็ไม่ได้ตอบกลับมาอีกเลย

ดีแล้วล่ะเพราะผมไม่อยากให้เธอพิมพ์อะไรมาเยอะแยะมากมายอยู่แล้วไง ผมกำลังจะไปนอนแต่เสียงออดหน้าห้องก็ดังขึ้นมา

แม่งใครมาอีกวะ กำลังจะเดินไปเปิดเสียงออดก็ถูกกดรัวๆ ทำให้รู้ได้ทันทีเลยว่าคนที่มาหาผมตอนนี้เป็นใคร

พอเปิดประตูเท่านั้นแหละไอ้พอร์ชมันก็กระชากคอเสื้อผมเข้าหาตัวมันทันที เหมือนมันโกรธอะไรผมมาก่อนหน้านี้

“ไอ้สัสไคโรมึงรู้ป่ะว่าทำน้องเสียใจมากแค่ไหน?”

“น้องไหน?”

“กูถามมึงหน่อยเหอะ น้องรักมึงขนาดนี้มึงไม่คิดที่จะทำดีกับน้องเลยเหรอวะ”

ผมมองหน้าไอ้พอร์ชที่มันจ้องหน้าผมเหมือนมันโกรธแทนมิลินที่ผมทำให้เธอเสียใจจนร้องไห้หลายต่อหลายครั้ง

แล้วจะให้ผมทำยังไงในเมื่อผมบอกไปแล้วว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลยและให้เธอตัดใจจากผมได้แล้วแต่เธอแม่งก็ไม่ยอมไง

ส่วนเรื่องที่เอาเธอน่ะมันก็ไม่ใช่ความผิดผมหรือเปล่าเพราะผมก็ถามไปแล้วว่าต้องการแบบนี้จริงๆ ใช่มั้ย เพราะผมแค่เอาเท่านั้นแต่ไม่ได้คิดอะไรกับเธอ

และคำตอบของเธอก็คือยอมให้ผมเอา ผมก็แค่สนองความต้องการของเธอเท่านั้น และเราสองคนก็ได้ประโยชน์ร่วมกันไง

แล้วกูแม่งผิดตรงไหนในเมื่อกูชัดเจนก่อนขึ้นเตียงด้วยซ้ำ

“มึงจะเหี้ยกับใครก็ได้นะเว้ย แต่มึงจะเหี้ยกับคนที่รักมึงขนาดนี้ไม่ได้ป่ะไอ้ไคโร”

“กูก็เป็นของกูแบบนี้มาตั้งนานแล้วไม่ใช่ไง มิลินเองก็ไม่เห็นจะว่าอะไรกูเลย”

“ที่น้องไม่ว่าเพราะน้องแม่งรักมึงไอ้สัส”

พอร์ชผลักผมออกไปอย่างแรงทำให้ผมเซถอยหลังไปเล็กน้อยเหมือนมันไม่ชอบให้ผมทำสันดานแบบนี้

จริงๆ แล้วมันเองก็รู้นิสัยของผมดีนะว่าผมเป็นคนยังไง เพราะเราสองคนคบกันเป็นเพื่อนมานานแล้ว ผมไม่อยากมีเรื่องกับมันเลยยอมปล่อยเรื่องที่มันมาหาเรื่องผมไป

“เมินน้องบ่อยๆ ระวังเหอะมึงสักวันจะไม่เหลือใคร”

“กูบอกมิลินไปแล้วนะว่ากูไม่ได้คิดอะไร การที่กูไม่ได้รักน้องมันคือความผิดของกูเหรอวะ”

“แต่มึงก็ไม่ควรพูดกับน้องแบบนั้นหรือเปล่า มึงก็รู้ว่าน้องรักมึงมาก”

ผมไม่อยากพูดเรื่องนี้กับมันแล้วก็เลยเลือกที่จะเดินหนีเข้ามานั่งที่โซฟาแล้วนั่งเล่นมือถือตัวเอง

มันเห็นแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมาที่ผมไม่คิดที่จะฟังที่มันพูดเลย อย่างที่ผมบอกนั่นแหละว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับมิลินเลย ไม่ได้อยากให้เธอมาชอบผม

แต่ในเมื่อพูดดีๆ แล้วเธอไม่ฟังผมก็คงต้องใจร้ายกับเธอ เมื่อก่อนผมเอ็นดูเธอมากเรื่องเหี้ยๆ น่ะไม่เคยทำกับเธอหรอกนะจะบอกให้

แต่พอเธอคิดกับผมมากกว่าพี่น้องมันก็ทำให้ผมเริ่มอยู่ห่างจากเธอ แต่เธอก็ยังพยายามยัดเยียดตัวเองให้ผมไง

แล้วจะให้กูแม่งทำยังไงวะ ไม่ได้อยากจะโทษมิลินฝ่ายเดียวหรอกนะ การกระทำของผมก็อาจจะทำให้เธอคิดว่าผมมีใจให้ก็ได้

แต่ในเมื่อผมบอกเธอดีๆ ไปแล้วว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย เธอก็ไม่ฟังแล้วพยายามเข้าหาผม ผมเลยต้องใช้วิธีที่มันใจร้ายกับเธอไง

“ไคโรถ้ามึงไม่ต้องการมิลิน งั้นผู้หญิงคนนี้กูขอแล้วกันนะ”

“...”

ได้ยินประโยคที่ไอ้พอร์ชมันพูดเมื่อกี้ก็ทำให้ผมเงยหน้าไปมองหน้ามันทันทีและเห็นว่ามันเองก็กำลังมองหน้าผมกลับมาเหมือนกัน สายตาที่มันมองผมดูจริงจังมากเวลาที่พูดเรื่องมิลิน

ผมเองก็พอจะรู้ว่ามันคิดยังไงกับเธอแต่ไม่คิดว่ามันจะจริงจังขนาดนี้ไง ผมเลือกที่จะไม่พูดเพราะมิลินไม่ใช่ผู้หญิงของผม

การที่มีคนมาชอบเธอไม่เห็นจะต้องมาขอเธอจากผมเลยด้วยซ้ำ มันที่เห็นว่าผมเงียบก็เดินเข้ามาหาผมแล้วบอกว่ามันชอบมิลินมานานแล้วแต่เห็นว่ามิลินชอบผมก็เลยเลือกที่จะหลีกทางให้

แต่พอเห็นว่าผมทำให้เธอเสียใจมันก็อยากจะเอาเธอไปดูแลเอง เพราะมันไม่อยากเห็นเธอเสียใจเพราะผมอีกแล้ว

“กูไม่ได้พูดเล่น แต่กูพูดจริง”

“…”

“กูชอบน้องมานานแล้ว ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไรกับน้องงั้นกูจะเป็นคนที่ดูแลน้องเอง”

“...”

“ถือว่ากูขอมึงแล้วนะไคโร”

[KHIRO : SAID END]